We kunnen allebei in dezelfde kamer zijn en naar dezelfde situatie kijken, maar opmerkelijk verschillend reageren op wat er aan de hand is. Ons perspectief kan door veel dingen vertroebeld zijn. Je denkt misschien dat je aardig en lief bent geweest voor je partner, maar later kom je erachter dat hij of zij zich eenzaam of ongeliefd voelt. Je partner kan denken dat hij of zij respectvol tegen je was, maar jij denkt dat hij of zij neerbuigend of paternalistisch was. Als het neerkomt op “hij zei, zij zei”, is het mogelijk dat geen van jullie beiden alles duidelijk ziet.
Een van de klassieke momenten uit ons huwelijk die dit aantoont was een avond toen Ken dacht dat hij attent en romantisch zou zijn, dus stelde hij voor: “Zullen we samen een film kijken?” Janine was woedend en vroeg zich af: “Ziet hij dan niet dat we hier nog AL het werk moeten doen? Geen van ons beiden had het VOLLEDIGE of WARE perspectief van de situatie. Ja, er was werk dat gedaan moest worden, maar dat kon wachten tot morgen. Ja, het was attent om voor te stellen om tijd met elkaar door te brengen, maar het zou attenter zijn geweest als we hadden opgemerkt dat de klusjes eerst gedaan moesten worden.
Ken: Een paar dagen geleden gebeurde het weer. Ik had een Word-document bewerkt op de computer, me niet realiserend dat Janine een paar dagen eerder aan dit document had gewerkt. Toen Janine ging zitten om verder te gaan waar ze was gebleven, realiseerde ze zich dat er twee verschillende versies van het document waren. Het werk dat ze had gedaan moest worden gekopieerd naar het document dat ik aan het schrijven was.
Janine: Ik was boos. Een taak waarvan ik dacht dat hij af was, had nu meer werk nodig. Vanuit mijn perspectief was het allemaal Ken’s schuld, maar het leek hem niet te deren. Zijn werk was klaar, dus hij ging verder met zijn nieuwste Netflix-serie. Ik had een paar goede “suggesties” over hoe hij het de volgende keer anders zou kunnen doen!
Ken: We gingen boos naar bed, allebei denkend dat we niet gerespecteerd waren. We deden pogingen om erachter te komen wat er was gebeurd, maar ik dacht nog steeds dat ik niets verkeerd had gedaan en Janine dacht nog steeds dat ik haar had gesaboteerd.
Janine: Nadat ik de tijd had gehad om ‘af te koelen’ realiseerde ik me dat mijn reactie buiten proporties was geweest. Ik was in staat om ‘mijn wapens neer te leggen’, de situatie vanuit Ken’s perspectief te zien en hem om vergeving te vragen. Hij verontschuldigde zich ook voor het feit dat hij niet dubbel had gecontroleerd of er nog andere versies van het document waren. Door het probleem vanuit elkaars perspectief te zien, kon de frustratie verdwijnen. Toen konden we ons weer richten op wat het belangrijkst is: dat WIJ veel belangrijker zijn dan welke kwestie dan ook.
Als we oprecht proberen om door de ogen van onze echtgenoot te kijken, zien we geleidelijk aan duidelijker. We leren hoe onze echtgenoot de dingen ziet, wat ons helpt om conflicten te vermijden. De dingen zien vanuit het gezichtspunt van onze echtgenoot helpt ons geleidelijk empathie en inzicht te ontwikkelen. Laten we onszelf afvragen: “Ben ik ruimdenkend genoeg om situaties te bekijken vanuit het standpunt van mijn partner?”.
met dank aan thecouplespost
Liefde en meer 