Tom: Curiositeit, nieuwsgierigheid is een kenmerk van het kinderbrein.”Waarom” en “Hoe” zijn onschuldige vragen, gevuld met verwondering en ontzag. Pure nieuwsgierigheid. 🙂 Helaas is het zo dat hoe meer we leren, hoe meer onze geest veroordelend wordt. We zwelgen in een beetje kennis en nemen voorbarig een besluit. We verliezen ons gevoel voor nieuwsgierigheid. “Waarom deed je dat?” klinkt uit de mond van een kind onschuldig, nieuwsgierig. Maar als we dezelfde 5 woorden tegen onze partner zeggen “Waarom deed je dat!” kan het impliceren dat we iets doms hebben gedaan. Vaak is het onze toon en non-verbale uitdrukking die een oordeel uitspreekt.
Marie Frances: Een oordeel kan ook onze antwoorden vertroebelen. Tom kan bijvoorbeeld de onschuldige vraag stellen: “Wat wil je eten?” Als deze vraag komt aan het einde van een lange werkdag, kan ik me laten meeslepen door mijn gevoelens. Ik voel me nutteloos en zie mezelf veroordeeld omdat ik geen plan heb. Ik kan reageren met een snauwerige, defensieve opmerking. Als ik Tom precies dezelfde vraag stel en “Afhaalmaaltijd” is het antwoord dat ik wil horen, dan oordeel ik vooraf. Het kenmerk van nieuwsgierigheid is dat je geen vooropgezet antwoord hebt. Als we onze onlust gevoelens en vooroordelen kunnen loslaten, wordt het simpeler. Je kan zeggen: “Geen idee, laten we dit samen uitwerken.” Waar het op neerkomt: nieuwsgierigheid is OK! Als je niet weet wat er te eten is, kan je dat vragen. Die vraag hoeft geen opdracht, veroordeling of geheime agenda te bevatten. Ontvang ze als gewoon.
Tom: Nieuwsgierigheid is gewoon het vermogen en het verlangen om meer te leren. Wat valt er te verliezen? Een nieuwsgierig persoon weet het echt niet en vindt het geweldig om te leren. Er is geen schuld en geen oordeel, alleen een verlangen om te ervaren en te begrijpen.
Marie Frances: Ik heb gemerkt dat het voorafgaan van een vraag met “Gewoon nieuwsgierig, . . .”, hardop uitgesproken of in gedachten, de toon van mijn vraag verandert. “Gewoon nieuwsgierig naar je plannen voor het weekend?” zet de toon voor een gesprek en de wens om samen te werken. “Waar heb je de kaasrasp gelaten?” is impulsief en impliceert schuld. Maar “Schat, weet je nog waar je de kaasrasp hebt gelegd toen je gisteravond de vaatwasser leegmaakte?” impliceert dankbaarheid en vraagt om Toms hulp. Een paar woorden meer, maar de toon is totaal veranderd!
Tom: De toon van je stem en non-verbale signalen kunnen een kritische vraag veranderen in een nieuwsgierige vraag. Tederheid en onschuld zijn de sleutel. Nieuwsgierigheid is oordelen opzij zetten (inclusief zelf (ver)oordelen) en een houding aannemen van openheid en aandacht. Op zijn best is nieuwsgierigheid aanwezig zijn in het moment. Het is gericht en heeft geen bijbedoelingen. Nieuwsgierigheid is opzettelijk. Maak er je superkracht van. 🙂
We sluiten af met een uitnodiging: Geef je partner deze kerst het geschenk van nieuwsgierigheid. Wees vervuld van verwondering en ontzag. Wees gefocust en intentioneel. Sta jezelf toe om het niet te weten. Wees nieuwsgierig, niet veroordelend.
met dank aan thecouplespost
Liefde en meer 