tijd

Deze week haalden we onze inspiratie op de facebookpagina van Encounter Nederland 🙂 we lezen:

“Neem tijd voor jezelf.” “Zorg voor jezelf.” “Denk aan jezelf.” “Jij komt op de eerste plaats.” “Vergeet niet voor jezelf te zorgen.” “Een moment voor jezelf nemen.” “Je mag jezelf niet vergeten.” “Jouw persoonlijke welzijn is belangrijk.” “Maak tijd voor zelfreflectie.” “Luister naar je eigen behoeften.” “Zorg ervoor dat je in balans bent.” “Investeer in jezelf.” “Je moet goed voor jezelf zorgen voordat je voor anderen kunt zorgen.” “Jij bent de belangrijkste persoon in je eigen leven.” Zomaar wat uitspraken die we veel horen en die zeggen: Jij bent het waar het om draait. Op zich niet verkeerd hoor, je bent natuurlijk heel belangrijk. Maar we horen maar weinig:

“Neem tijd voor elkaar.””Zorg voor elkaar.” “Denk aan elkaar.” “Ik zet jou op de eerste plaats.” “Vergeet niet voor elkaar te zorgen.” “Een moment voor elkaar nemen.” “Je mag de ander niet vergeten.” “Jouw welzijn zet ik voorop.” “Maak tijd voor je relatiecommunicatie.” “Luister naar je elkaars behoeften.” “Zorg ervoor dat je samen in balans bent.” “Investeer in elkaar.” “Je moet goed voor elkaar zorgen voordat je voor jezelf kunt zorgen.” “Ik maak jou tot de belangrijkste persoon in mijn leven.”

Hoe zie ik de relatie tussen mijn en onze tijd en hoe voel ik mij daarbij?

Leen: Tijd lijkt de ene moment door mijn vingers te glippen en de andere moment eindeloos mijn geduld op de proef te stellen. Waar ging de tijd naartoe afgelopen week? Zat er wat balans in mijn tijd en onze tijd?

Ik herinner me vooral grijs versluierd weer dat op mijn gemoed drukte. Me sombere gedachten gaf ook, denkend en verdwalend in conflicten uit mijn jeugd. Ze stonden plots weer voor mijn neus. Oude kwetsuren die gemeen pijn doen. Ik schaamde me, voelde me opstandig, boos en ongeduldig met mezelf. “Heb je dit nu nog steeds niet opgeruimd?” Ik gaf mezelf tijd, tijd om te verdwalen, tijd om de balans nog maar eens boven te halen. Afwegend, zoekend naar beweging om die balans omhoog te krijgen vooral. Al wandelend, al schrijvend, al schilderend en op den duur al pratend en knuffelend met jou, kwam er terug beweging én vertrouwen. Ik kon weer dingen zeggen, voelen en beseffen: ik heb jou nodig als tegenover. Zo kom ik als vanzelf bij mijn favoriete citaat: “Man en vrouw schiep Hij hen. De man en zijn vrouw waren allebei naakt, maar ze schaamden zich niet voor elkander.” Kijkend naar deze week, zie ik goed hoe we beiden op zoek gingen naar de durf en tijd om naakt (kwetsbaar) te staan tegenover elkaar. Op zoek naar evenwicht en balans. Ik met mijn demonen uit het verleden, jij Jan met jouw realiteit van vandaag: een hulpbehoevende moeder met alle zorgelijke gedachten over de toekomst vandien. Elkaar onze gedachten, ons verhaal vertellen maakt dat er beweging komt. Als we er tijd voor maken!

Ik vond het schoon om je te horen zeggen dat het werken aan de boomhut je op een of andere manier kort bij je overleden vader brengt. Dat je tijd vrij maakt en vraagt om samen met je zussen te overleggen.

We namen beiden ruim tijd voor onszelf deze week. Ik zal niet ontkennen dat ik me soms eenzaam voel als jij aan de boomhut timmert. En ik liet je een paar keer in de kou staan toen je duidelijk uitsprak dat je nood had aan een knuffel en meer… Het is en blijft dansen op een slappe koord, en soms er eens afvallen, dat ook. Jij schudde me wakker door je verdriet en bezorgdheid uit te spreken. Het is vaak vermoeiend, niets is verworven. Het komt er toch altijd op neer dat ik, jij, wij bewust moeten kiezen. Kiezen om te wandelen, te praten, te vrijen. Ik ben blij dat dat uiteindelijk ook gelukt is. Wat zou ik zijn zonder mijn tegenover? Ik neem me alvast voor komende week een zorgzamere partner voor jou te zijn.

Jan: Onze tijd dat is: rustig samen ontbijten, avondeten en als het even kan middageten. Eerder deze week wees een collega een zoommeeting van 12 tot 13 u af want: “Dan zit ik met Ingrid aan tafel.” Ik vond dat een goed idee en ga het overnemen. Niet geleefd worden door de agenda! Samen onze agenda en tijd voor ons inplannen, we doen het meer en meer. Zo besloten we geregeld naar een film of optreden te gaan, om te vermijden dat we onze vrije avonden voor de televisie doorbrengen, en je maakte meteen een paar boekingen. Dankjewel! Zo de routine doorbreken vind ik hoopvol en verfrissend. We beleven samen iets nieuws, dat inspireert en laadt de batterijen op.

Sinds je voor je gezondheid veel moet wandelen, probeer ik je één of twee keer per week te vergezellen. Dat is een nieuwe routine waar ik enthousiast van word. Zo ook gisteren, we wandelden heel de Kesselberg over en genoten van de zon. Op stap zijn met jou maakt me blij, ik voel onze verbondenheid groeien. Het is een goede voedingsbodem voor de tederheid tussen ons, zo belangrijk maar ook zo fragiel. Want er zijn veel stoorzenders, andere bezigheden die tijd en energie vergen. Zo is er ons Encounter-engagement wat ons sterk samenbrengt als we bv. een weekend begeleiden, of een deugddoende dialoogavond beleven met onze groep of deelnemen aan een gemeenschapsontmoeting in de buurt. Maar soms vreet dat engagement ook energie, zoals gisteren toen ik je wou helpen om een filmpje te bewerken maar het lukte me ook niet en ik raakte gefrustreerd. Dan foeter ik inwendig en zie ik me tijd voor mezelf opeisen: “Ik heb er genoeg van, ik trek de tuin in!” Die ruimte geef je dan ook wel en ik ben er dankbaar voor. Want “mijn” vrije tijd heb ik nodig om tot rust te komen en in balans te blijven, dingen te verwerken. Zoals de verhuis van mijn moeder naar een WZC en de keuzes rond het ouderlijk huis.

Mijn tijd gaat natuurlijk ook naar mijn drang om te presteren in mijn job en engagementen om deze wereld wat socialer en ecologischer te maken. Het vergt veel avond- en weekendwerk, wat geregeld slecht spoort met jouw werkagenda. Dan voel ik me bezorgd, triest en soms boos op mezelf, dat ik te vlot “ja” zeg op de kansen en vragen die op me afkomen, en zo onze samentijd in het gedrang brengen. En dat terwijl het “nú leven” toch hoog in onze agenda staat. Nù leven: dat wil ik, samen met jou. Gaan we gewoon doen!

Verbonden en toch vrij leven met je partner. Een goede relatie heeft een goede communicatie tussen jullie samen nodig. Dat vraagt inzet en lef om fris naar je opvattingen en gedrag te kijken en je open te stellen. We vinden het allemaal belangrijk te investeren in een opleiding, in opvoeding, in wonen, dus waarom niet investeren in een goede relatie? Tijd is wat een stabiele relatie nodig heeft. We bieden je die kans in een heel weekend dat gericht is op jullie communicatie en jouw persoonlijke ontwikkeling. Geef richting aan jouw relatie, júllie relatie! Encounter organiseert weekends en workshops voor koppels. De opzet is simpel: Je luistert naar een presentatie over een onderwerp dat de weekendbegeleiders geven; Je schrijft je gedachten, gevoelens en inzichten over dit onderwerp op en die inzichten deel je met partner. Verschillende thema’s komen aan bod. Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet. Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.terug