Versimpeld verhaal

Michelle: Onlangs keken we voor ons werk naar een TED-talk getiteld “The Danger of a Single Story”. De Nigeriaanse schrijfster Adichie (1977), vertelde dat ze als 19-jarige Nigeria verliet om te studeren aan een Amerikaanse universiteit. Het enige wat haar kamergenote vooraf wist was haar leeftijd en land van herkomst. Bij de eerste ontmoeting vroeg het meisje verbaasd “Waar heb je zo goed Engels leren spreken? Adichie antwoordde: “Nou, Engels is de officiële taal van Nigeria.” De kamergenote vroeg ook om haar favoriete muziek te delen. Waarna ze nogal teleurgesteld reageerde toen dat Mariah Carey bleek te zijn, en geen traditionele liederen.

De kamergenote had in haar hoofd een “single story” over Afrikanen, een versimpeld of enkelvoudig verhaal. In haar versimpeld verhaal was het ondenkbaar dat Afrikanen zouden kunnen zijn, denken, voelen,… zoals zijzelf. Na het bekijken van de TED-talk zochten en bespraken we voorbeelden van versimpelde verhalen uit ons beroepsleven. Die avond deelde ik de TED-talk en de discussie met Chris.

Chris:Ik vond de TED-talk interessant en dacht aan al die keren dat ik een versimpeld verhaal over mezelf vertelde en me zo stereotypeerde: als kind ven een leraar, voetballiefhebber, afkomstig uit een kleine stad,…

Michelle: Ik werd niet alleen getroffen door de manieren waarop ik zelf zo’n ‘versimpeling’ had ervaren, maar ook door de manieren waarop Chris en ik elkaar ‘versimpelden’, en dat soms nog steeds doen. Toen we elkaar ontmoetten, creëerde Chris zijn eerste versimpelde verhalen over mij toen hij hoorde dat ik cheerleader en enig kind was. Zelf bouwde ik mijn eigen versimpelde verhalen over Chris rond het feit dat hij een atleet was en het oudste kind in zijn familie.


Chris: Toen we gingen trouwen, kwam ik erachter dat Michelle niet graag en niet goed kookte. Dit was tragisch genoeg in tegenspraak met een groot versimpeld verhaal waarmee ik ben opgegroeid, namelijk dat een vrouw hoort te koken. Het was ook in tegenspraak met een ander verhaal dat ik geloofde: dat alle vrouwen met Italiaanse roots geweldige koks zijn.


Michelle: Onlangs beschreef ik iets dat op het werk was gebeurd. Chris zei: “Nou, je kunt behoorlijk emotioneel zijn.” Ik reageerde gepikeerd op zijn versimpeling en antwoordde: “Ja, maar ik kan ook redelijk, praktisch en efficiënt zijn.”

Chris:Toen Michelle deze TED-talk mee naar huis nam, moest ik meteen denken aan het gesprek waarin ik haar vertelde dat ze behoorlijk emotioneel kan zijn. Het verbaasde me dat, hoeveel ik ook van mijn vrouw hou, ik haar toch zo gemakkelijk reduceer tot een versimpeld, enkelvoudig verhaal. Brene Brown biedt een ander perspectief op verhalen als ze spreek over ‘Story Stewardship’: “Wij zijn zelf verantwoordelijk om als goede rentmeesters om te springen met de verhalen die we creëren en doorgeven. Dat doen we door de dagelijkse praktijk van luisteren, vertrouwen en verbinden. We communiceren naar anderen dat ze gezien en gehoord worden, wanneer we hun ervaring eren.”

Michelle’s favoriete film aller tijden is Breakfast Club. De opdracht die de leerlingen krijgen tijdens het nablijven op zaterdag is om een opstel te schrijven waarin ze de directeur vertellen wie ze denken dat ze zijn. Hun brief luidt als volgt:

“Beste Meneer Vernon, we accepteren het feit dat we een hele zaterdag hebben moeten nablijven voor wat we fout hebben gedaan. Maar we vinden het gek dat u ons een opstel laat schrijven waarin we vertellen wie we denken dat we zijn. Leerkrachten zien ons zoals ze ons willen zien – in de eenvoudigste termen, in de handigste definities. Maar wat we ontdekt hebben is dat ieder van ons een brein is… en een atleet… en een hopeloos geval… een prinses… en een crimineel. Beantwoordt dat uw vraag, Meneer Vernon? Hoogachtend, de Ontbijtclub.


Michelle: Ik denk dat deze film zijn tijd ver vooruit was en het idee belichaamt dat we meer zijn dan een enkelvoudig verhaal. Dus als je de volgende keer begint met het creëren van één verhaal over je partner, roep dan jezelf tot de orde en herinner je dit verhaal: We zijn allemaal méér dan één verhaal!

Lees hier meer over het gevaar van een ‘single story ‘

Chimamanda Ngozi Adichie: “The single story creates stereotypes, and the problem with stereotypes is not that they are untrue, but that they are incomplete. They make one story become the only story.

dit is een bewerking van een blogpost van thecouplespost

Foto door Alexander Grey op Pexels.com

Plaats een reactie