gedragen

Waar voel ik me gedragen?

Leen: Spontaan antwoord ik: op onverwachte plaatsen en momenten. Het leven is intens en vol. Soms voel ik me daardoor wat in het nauw, dan heb ik behoefte aan ademruimte, rust, ondersteuning, een plek, een mens waarbij ik me kan opladen.

Een paar weken terug stond het leegmaken van ons ouderlijk huis op het programma. De brussen zijn nooit erg hecht geweest. Maar de laatste tijd komen we elkaar geregeld tegen in de zorg om onze ouders en nu dus in het uitruimen van onze thuis. Ik voelde me die dag onverwacht gedragen. Zo samen waren we sterk en daadkrachtig. Toch was er ook ruimte voor pijn en verdriet, die naast nostalgie en dankbaarheid ook bij het afscheid horen. Het zat hem in de kleine dingen, in het elkaar goed kennen en gunnen. Zinnetjes als: “Ik dacht wel dat jij dat graag zou meenemen,” en “Weet je nog…”

Het samen werken gaf me een onverwacht gevoel van veiligheid. Het voelde warm en gaf me energie. Kleine gesprekjes ontstonden, waarin we elkaar konden vertellen dat het pijn en deugd tegelijk deed. Mijn, onze oorsprong van leven die doorloopt naar de volgende generaties ook. Het is gewoon fijn te zien hoe ieder (groot en klein, van brus tot achterkleinkind) “iets” meeneemt. Een waterkan staat dan voor zoveel meer. Het is een draadje van verbondenheid en een bron van verhalen en waarden geworden. Kortom, ik herontdekte een bron waar ik kan vertoeven, een plek, mensen die me door en door kennen. Mensen die het licht en het donker in mij zien en ervaren. We dragen elkander en zo is het goed.

Jan: Gisteren op de reünie van Rikolto had ik echt een thuiskom gevoel. Ex-collega’s die ik na ruim 10 jaar voor het eerst terug sprak, maar het leek of het vorige gesprek gisteren nog was. We vonden meteen aanknopingspunten en tot drie keer toe zei men: “Je bent nog niets veranderd.” Dat deed me deugd, het gaf me een “alive and kicking” gevoel. Met een groep mensen werken aan de goede zaak, daar kan ik in opgaan. Daar krijg ik energie van. Of het nu de redactieploeg of een ander Encounter engagement is, of buurtbewoners die een voedselbos aanplanten: ik leef ervan op.

“We genieten van je mooie tuin- en natuurfoto’s op facebook.” hoorde ik gisteren ook meermaals. Mijn liefde voor de schoonheid van de natuur, dat proberen grijpen in een beeld en het delen met anderen: het lukt me geregeld. Dan popel ik bij de gedachte dat het mooi gevonden zal worden. Dat het een glimlach tovert op de gezichten van mijn online vrienden. Daarvoor een complimentje krijgen doet deugd maar ook zonder felicitaties zal ik blijven delen over de wonderlijk schone schepping. Dat zien, erin onderduiken, het kansen geven al tuinierend is voor mij een bron van heling, rust en evenwicht. Soms vallen dan de puzzelstukjes ineen en kan ik me verbonden voelen, thuis in het groter geheel.

Verbonden en toch vrij leven met je partner. Een goede relatie heeft een goede communicatie tussen jullie samen nodig. Dat vraagt inzet en lef om fris naar je opvattingen en gedrag te kijken en je open te stellen. We vinden het allemaal belangrijk te investeren in een opleiding, in opvoeding, in wonen, dus waarom niet investeren in een goede relatie? Tijd is wat een stabiele relatie nodig heeft. We bieden je die kans in een heel weekend dat gericht is op jullie communicatie en jouw persoonlijke ontwikkeling. Geef richting aan jouw relatie, júllie relatie! Encounter organiseert weekends en workshops voor koppels. De opzet is simpel: Je luistert naar een presentatie over een onderwerp dat de weekendbegeleiders geven; Je schrijft je gedachten, gevoelens en inzichten over dit onderwerp op en die inzichten deel je met partner. Verschillende thema’s komen aan bod. Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet. Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.