Er wordt wel gezegd dat het leven een grote symfonie is. Dit geldt zeker voor ons leven als partners. En onlangs hoorden we in verband met Martin Luther King Jr. zeggen dat als je leven geen onvoltooide symfonie is – “je niet groot genoeg droomt”.
Mary Frances: Ik hou van muziek, van alle soorten, en deze analogie is zo passend! Ik denk aan momenten waarop we perfect op elkaar afgestemd waren, elkaars zin afmaakten en elkaars gedachten lazen. Vaak zijn onze krachten en gedragingen complementair, als een prachtige harmonie. Sommige van de beste momenten waren melodieën in volle achtervolging. Nooit te ver voorop en altijd achterom kijkend, met aanmoediging, bevestiging of een liefdevol knikje. Deze tijden van groei zijn als een opwindend crescendo terwijl we werken om een uitdaging te overwinnen. We hebben ook tijden van dissonantie meegemaakt, noten die onze harmonie op de proef stellen. Dit zijn allemaal onderdelen van de Symfonie van ons Leven.
Dromen houdt onze symfonie levendig en levendig. Sommige van onze leukste momenten tijdens onze relatie en onze eerste huwelijksjaren waren het delen van hoop en dromen. We droomden ervan kinderen te krijgen, een dozijn zelfs en gaven ze allemaal een naam. Samenwerken was een droom die uitkwam. We droomden van onze kinderen toen ze naar de kleuterschool gingen en we deelden onze dromen met tranen als we ze op de universiteit afzetten. We blijven voor hen dromen.
Tom: Elkaar aanmoedigen om groot te dromen is wat onze Symfonie ‘in beweging’ houdt. Het delen van onze dromen inspireert ons tot een gezamenlijke visie (denk aan een opwindend crescendo). Deze harmonie van visie was essentieel bij het opvoeden, maar is net zo belangrijk nu we de finale blijven dromen.
We nodigen je uit om niet alleen van een volgende vakantie te dromen, maar van een erfenis van liefde. Hoe zullen toekomstige generaties zich jou herinneren? Wat doe je om die dromen leven in te blazen? Vind je het niet erg om dromen onaf te maken? Laat je inspireren door Martin Luther King’s preek over onafgemaakte dromen die hij een maand voor zijn dood hield.
Mary Frances: Misschien ga jij, net als wij, met pensioen. In een Symfonie is dit het Adagio, vlak voor de finale, een tijd van reflectie en terugkijken. Het is een tijd om de hoogte- en dieptepunten te waarderen, om de beproevingen te erkennen. Reflecteren op onze lijst van prestaties is als kijken in de achteruitkijkspiegel. Het is belangrijk. Maar als onze ogen niet op de horizon gericht zijn – dan zouden we niet moeten rijden.
Om onze ogen op de horizon gericht te houden, moeten we blijven dromen. Hier zijn enkele gespreksstarters om je dromen en passies levendig te houden. Laten we samen doorgaan met groot dromen en bouwen aan onze nalatenschap van liefde.
- Wat is iets wilds dat je altijd al hebt willen meemaken (parachutespringen, de Mount Everest beklimmen, ballonvaren)?
- Als we samen een bedrijf zouden runnen, wat zou dat dan zijn?
- Wat is je stoutste droom?
- Wat doe je vandaag om je dromen na te jagen?
- Hoe kan ik deelnemen aan jouw dromen?
- Waar voel je je het meest geïnspireerd?
- Wat is in jouw levenservaring een “droom die uitkomt” geweest?
- Wie of wat is de grootste supporter geweest voor jouw dromen?
- Wat is een passie die we delen en die we samen kunnen nastreven?
- Wat is het meest betekenisvolle dat we samen hebben bereikt?
- Wat zou je nog meer samen willen bereiken?
- Wat zijn enkele kleine stappen die we vandaag kunnen nemen om deze dromen na te jagen?
met dank aan the couples post
