“Op een dag zullen jullie kinderen allemaal het huis verlaten, en papa en ik zullen er dan nog zijn. Het is belangrijk dat we elkaar nog kennen als die dag komt.”
Karen: Deze zin stond in de speech die ik vorige week hield op de begrafenis van mijn moeder. Ik herinnerde me hoe mama heel jong trouwde (zeventien!) en snel na elkaar zes kinderen kreeg. Om voor ons snel groeiende gezin te zorgen, had mijn vader twee banen. Het grootste deel van de ouderschapstaken en het gezinsmanagement werden op mama’s schouders gelegd. En hoewel deze taken haar dagen tot de nok vulden, stopte mam nooit met echtgenote zijn. Ik weet nog hoe vaak ik mama en papa een avondje uit zag voorbereiden. Het kon zo simpel zijn als een wandeling in het park of een filmavond. En ik herinner me dat we met z’n zessen zeurden: “Waarom kunnen we niet mee?”
Van alle woorden die mijn moeder in haar 89-jarige leven heeft uitgesproken, zijn de woorden aan het begin van dit bericht waarschijnlijk de woorden die de meeste invloed op mijn leven hebben gehad. Ik heb op jonge leeftijd geleerd dat je relatie het belangrijkste is. Dat blijft zo, ook in de drukke “kinderjaren”. Als we willen dat onze relatie gezond en sprankelend blijft als we grijze haren hebben, dan moeten we in onze jeugdige jaren heel bewust investeren in die relatie.
Scott: Toen onze vier kinderen jong waren, zorgden Karen en ik ervoor dat we tijd voor onszelf hadden. We hadden regelmatig afspraakjes om gewoonweg van elkaar te genieten, afspraakjes waarop we onze relatie konden herstellen en onze batterijen konden opladen. Elk jaar in september, toen de kinderen weer naar school gingen, nam ik een week vrij van mijn werk en hadden Karen en ik vijf “afspraakjes”. We brachten samen tijd door met wandelen, gingen elke dag uit eten en hadden ruim de tijd om te genieten van warme, romantische en intieme momenten. Elke dag planden we de date van de volgende dag. We keken het hele jaar uit naar deze week.
En elke december nam ik een dag vrij in het midden van de week. Dan gingen we naar de stad om kerstinkopen te doen. En we maakten er altijd een punt van om kersen met chocolade te kopen en te lunchen in hetzelfde Italiaanse restaurant. We kwamen weer thuis met een vernieuwde relatie en opgeladen batterijen.
Date dagen, staycations, shopping uitjes, allemaal “opdat we elkaar nog zouden kennen” wanneer onze kinderen op een dag het huis zouden verlaten.
Wist je dat als ouders met jonge kinderen geregeld uitgaan, hun het risico op echtscheiding met 20% verlaagt? Studies tonen aan dat het niet zozeer om de date zelf gaat. Het gaat meer om de intentie om je relatie als prioriteit te behouden, zelfs wanneer drukke ouderschaps- en werkschema’s vechten om die toppositie.
Vorige week was zeker chaotisch. We hadden kinderen van buiten de stad en kleinkinderen van binnen de stad die zeven nachten bij ons logeerden. En toen het laatste kind en kleinkind ons huis verlieten, moesten we een keuze maken. We konden in onze eigen stoel gaan zitten, genieten van de stilte en relaxen (verleidelijk, dat is zeker!) Of we konden onszelf opfrissen, er een paar uur op uit trekken en wat tijd en energie aan onszelf besteden. Gelukkig hebben we voor het laatste gekozen. 🙂
Bedankt voor je wijze woorden, mam. Zelfs nu je er niet meer bent, horen we ze nog. Nu delen we ze met jou, lieve lezer. Mogen mama’s woorden jullie inspireren en activeren om heel bewust te kiezen voor tijd voor elkaar, voor jullie relatie.
met dank aan de couplespost
Liefde en meer 