We dream, create memories and embrace the world around us.

“We dream, create memories and embrace the world around us.“

Deze Engelstalige quote kwamen we tegen op een schoendoos. Het deed ons stilstaan bij
ons eigen leven. Hoe ga ik om met mijn dromen? Wat biedt het verleden mij aan
herinnering? Waar geef ik aandacht aan? En hoe voel ik mij bij dit alles?
Johan: Liefste schat,
Met jou aan mijn zijde droom ik graag. Jij kent mij al 40 jaren; de Johan die graag droomt,
durft en doet. Weet je nog dat we op een avond vanuit Antwerpen eventjes naar de zee
reden om daar de zonsdondergang te zien, of de laatste boot namen naar dat Kroatisch
eiland, waarvan er geen officiële terugkeer meer was voorzien wegens einde seizoen, of
samen studies op latere leeftijd aanvatten met de slogan ‘yes, you can’, of toch nog gaan
voor een derde (vierde) kindje, ondanks dat er eentje het tijdens de zwangerschap niet gehaald
had, …
Vandaag wordt ik opslokt door de drukke wereld om me heen en zijn ‘mijn dromen’ minder
aanwezig. Maar vanbinnen borrelt het nog steeds en dat is omdat jij aan mijn zijde staat. Jij
doet me houden van het leven en dan klopt het liedje ‘Love shine a light’ volledig. Jij bent mijn droom die werkelijkheid is, mijn heden, mijn verleden en mijn toekomst. Ik voel me dan ook heel dankbaar naar jou toe. Dankbaar dat ik naast jou en met jou leven mag. Ik voel me dan een gelukzak. Er zijn vele anderen met diepe miseries door oorlog, geweld of armoede en dan dwing ik me om bewust te zijn van mijn ‘luxepositie’. Dan verdwijnen mijn ergernissen in stomme futiliteiten.
Zo zijn het veelal mooie herinneringen die mijn verleden invullen. Het heeft mij ook gevormd tot wie ik nu ben. Jij hebt me de kans gegeven om me verder te ontplooien. Het is de wens van elke ouder dat zijn of haar kind mag groeien tot iets unieks en waardevols. Mijn ouders legden mee die basis tijdens mijn gelukkige jeugdjaren, maar jij hebt me doen ontkiemen van een jongen die bloosde bij elke meisje dat hem aansprak, tot een zelfzekere man. Zelfzeker omdat ik erop mag vertrouwen dat jij naast mij staat met een diep geloof in mij, wat er ook gebeurt. Ik kan dit alleen maar heel hard koesteren.

En de wereld rondom mij? Ja, daar geraak ik soms in verstrikt en dan zie ik jou amper staan. Dan krijg jij niet de aandacht die je verdient. Ik word dan opgeslorpt door die vloeibare samenleving; dan ga ik voor mijn eigen wereldje. Op zulke momenten sluit ik me af van jou en de mensen rondom mij. De drukte neemt de bovenhand, de pauzeknop wordt genegeerd en ik hol mezelf voorbij. Ik sta dan ver van mijn droom, onze droom.
Wanneer ik terug die verbinding voel – me terug openstel naar jou en mezelf – dan weet ik
weer wat ik gemist heb. De aandacht gaat dan naar het juiste, het goede, … naar wat me
energie geeft. Zonder jou en de mensen die in mij geloven, ben ik niets. Voelen dat mensen
jou omarmen, roept mij op om de wereld rondom mij te omarmen.
Ik voel me dankbaar, aanvaard en geliefd. Ik hou van jou! Liefs, Johan

Hildegarde: Lieve Johan,

De quote doet me stilstaan bij mijn leven…Hoe ben ik bezig? Durf ik dromen? Durf en kan ik genieten? Hoe dankbaar ben ik? En ben ik me bewust van hoe een gelukkige vrouw ik
eigenlijk wel ben?
Allemaal bezinnende vragen die bij me opborrelen als ik hierbij stilsta. Eén voor één kunnen ze allemaal aparte dialoogvragen zijn… Mijn droom is om te blijven bouwen aan onze relatie en om warm verbonden te genieten van ons samenleven. Stevige fundamenten leggen om op moeilijke momenten dichtbij elkaar te blijven. Ik mag ervaren dat onze verbondenheid me kracht geeft en me doet groeien voorbij mijn horizon. Zo geloof en ervaar ik dat mijn droom niet alleen maar een droom blijft!

Herinneringen creëren en beleven: ze komen vanzelf uit ons leven samen en zijn gevuld met vele warme momenten met onze kinderen en kleinkinderen. Wat een rijkdom en ik sta er te weinig bij stil hoe belangrijk ze voor mij zijn! Ook de familiebanden met mijn ouders en broer zijn waardevolle momenten waarmee ik herinneringen opbouw. Zo ook jouw ouders die er niet meer zijn, laten vele warme herinneringen na en koester ik in mijn hart. Mijn leven is gevuld met ontmoetingen met mensen die me op de een of andere manier raken en zin geven op die momenten van samenzijn. Zo denk ik ook aan de contacten die ik beroepsmatig heb, aan onze vele vrienden en koppels in Encounter waar we al jaren mee op weg zijn. Al die herinneringen kleuren een stukje mee de weg in mijn leven, de fijne alsook de minder leuke momenten. En dan niet te vergeten ons samenleven waar we al bijna 40 jaar kunnen op terugkijken met vele mooie herinneringen..
Dus ik ga verder op die weg en “create memories “!

Embrace the world around us… Ik sta er niet bij stil hoe gelukkig ik wel ben met de rijkdom van contacten in mijn leven en leg meer de focus op hoe druk we weer leven en hoe ik soms geleefd word… Maar kijkend naar die rijkdom van onze kinderen en kleinkinderen en dichte familie en vrienden die ik graag zie en me ook bemind weet door hen… wat wil ik dan nog meer? Laat me dat maar koesteren en omarmen in dat warme gevoel van een gelukkige vrouw te zijn. En dan verkleinen voor mij de wereldproblemen waar ik niet direct iets aan kan veranderen, maar die soms wel een stempel kunnen drukken op het leven.
En de allergrootste rijkdom die me brengt tot die Hildegarde die kan dromen, herinneringen opbouwen en het leven omarmen is de liefde tussen ons twee. Ons “samen zijn” brengt energie, kracht en vreugde om ten volle te leven.

Lieve Johan, ik ben jou dankbaar voor alles wat me maakt tot die gelukkige vrouw naast jou en omarm de mensen die we samen op ons pad ontmoeten en ons leven kleuren.
Liefs,
Jouw Hildegarde