tonen

Hoe toonde ik me deze week aan jou?

Lieve Jan,

Het was een volle week! Als ik ze in gedachten overloop zie ik vele uiteenlopende gebeurtenissen en emoties! Ik pik er slechts enkele uit:

In het samen webinar geven toonde ik me in mijn kracht. De Leen die de dingen mooi en gebald kan verwoorden. Leen die er staat en duidelijk zegt: hier sta ik voor. Tijdens het lezen van mijn getuigenis werd ik verrast door de golf van positiviteit en zekerheid die opborrelde in mezelf. Ik voelde me opgetogen en verbonden met de mensen aan de andere kant van het scherm en ik voelde mij sterk verbonden met jou. Jan en Leen die ervoor gaan. Ik toonde me als de sprankelende, uitdagende en creatieve partner.

Maar toen viel het antwoord van mijn opleidings-supervisor in mijn mailbox… Ik zocht bij haar bevestiging rond mijn eindwerk en kreeg een kritische reflectie. Ik werd een jammerend hoopje ongeluk. Ik viel echt in mijn valkuil van twijfel aan mezelf. “Zie je wel, nu val je door de mand!” Onzekerheid, twijfel en angst waren de gevoelens die hoogtij vierden. Jij had heel wat met me te stellen en deed je best om me op te peppen. Maar ik wentelde me in mijn gevoelens van onheil. Later die week werd dat nog eens versterkt met een vraag naar verduidelijking in verband met een huiswerkopdracht. Daar zat ik starend naar het scherm. Zoekend in mijn hoofd, mezelf streng toesprekend: Wees dapper! Genoeg gejammer, je moet dit zelf oplossen. Maar niets was minder waar want jij stond klaar om me uit het putje wanhoop en zelfbeklag te halen.

Maar deze week was ik ook gewoon mama en oma. Mama voor J. die een luisterend oor en bemoediging wel kon gebruiken nu de mama van haar vriendin gestorven is na een lange moeizame strijd. Oma al spelend, bootjes vouwend die we samen lieten varen op ons vijvertje. Heerlijk vind ik dat. Wat ben ik blij met dat speelse, vrije kind in mezelf dat ik toch altijd opnieuw kan aanboren.

Er was ook de Leen die tegen jou kon zeggen: Laat me even douchen en dan ben ik er voor jou en mezelf in ons bed. Ik geniet volop van ons vrijen en naast plezier en vreugde hoort daar ook opluchting bij, want samen zijn we toch weer door een donker bos geraakt. Daar tonen wij ons aan elkaar als geliefden die elkander niet loslaten. Ik ben blij dat we dat samen geleerd hebben.

liefs

Leen

Liefste Leen,

Het was een week vol activiteit, niet altijd gemakkelijk, steeds boeiend! Enkele momentopnames:

Ik was de ambitieuze Jan bij het lanceren van mijn eerste webinar over de leerpluktuin aan Hal5. Ja, dat gaf toch wel wat plankenkoorts en onzekerheid. Kom ik niet te saai en belerend over? Is het begrijpelijk en boeiend voor de deelnemers? Gaat partnerorganisatie Avansa dit positief evalueren? Mijn uithangbord naar de buitenwereld moet uitstralen ‘Jan heeft kennis van zaken en brengt dat creatief over’ en dus doe ik daar mijn best voor. Gelukkig verliep het goed, de deelnemers waren tevreden.

Ik toonde me ook als de betrokken en zorgende partner toen je aan het stressen was over je eindwerk. Luisterend, klankbord, maar ook kordaat was ik, toen ik je aan het werk zette om de aardbeiveldjes te wieden. Dat zou je tot rust brengen! Wat ben ik blij met het resultaat: de aardbeien zijn gered van het onkruid, dat belooft een mooie oogst. En bovenal het werkte voor jou, ontspande je en maakte je wat rustiger rond dat eindwerk.

Hoe toonde ik me nog? Als de minnaar die zijn verlangen naar jou uitspreekt en je verleidt. Dat geeft een reeks fijne gevoelens die ik zou samenvatten als “thuis zijn bij elkaar”.

En vrijdag wou ik lekker koken en het was ook smakelijk. Alleen: te laat begonnen en te traag, waardoor we op een drafje moesten eten. Toen zag je de Jan die zijn agenda niet goed onder controle heeft. Ik was boos op mezelf, mompelde verontschuldigend: “Het duurde langer dan voorzien en toen was er ook nog telefoon.” Ik voelde me ongemakkelijk, bang dat je me zou terechtwijzen. Maar je nam het goed op en at smakelijk van mijn gerecht.

Liefs

Jan

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert webinars, ervarings-weekends en workshops voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.

Blog volgen