Orde versus chaos

Orde versus chaos, wat past het meest bij mij in deze coronatijden?

Liefste leen,

Spontaan denk ik meteen aan onze buurvrouw die vorige week voorstelde de bloemenweide kort te maaien, want “Dan is het toch proper.” Ik reageerde prompt: “We hebben precies een andere definitie van proper, de weide staat vol nuttige planten die de bijen eten gaan geven!” Ik toonde haar de marjolein, koninginnenkruid, wikke, korenbloemen etc. …tussen de grashalmen en zei dat ik eind juni zou maaien. Maar ze bleef bedenkelijk kijken.

Laat me het dus herformuleren: organisch versus “gemaakt”, en dan zie ik mezelf als iemand die de situatie bekijkt, de gevaren en kansen ziet en daar zo goed mogelijk mee omgaat. Corona is iets superorganisch gevaarlijks dat ons overkomt en de wereld en ons leven dooreen schudt. Ik vind het vreselijk, hoeveel overlijdens, werkeloosheid en stress dat veroorzaakt bij zoveel mensen. Die schok doet me echter niet dichtklappen, ik probeer er een weg in te zoeken en ja, orde te scheppen in de situatie. Op het werk is dat van de ene kant deeltijdse tijdelijke werkloosheid invoeren, aan de andere kant extra tijd steken in ledenwerving en online verkoop. Eigenlijk gaat dat mij goed af, ik hou wel van de uitdaging om ook in moeilijke tijden er het beste van te maken. Het geeft me een trots gevoel dat ik dan echt kan helpen om het verschil te maken.

Als ik naar de corona maatregelen kijk, zoek ik ook de middenweg. Het binnenblijven en thuiswerken pas ik niet strikt toe, ik blijf geregeld de trein nemen om op kantoor bij de collega’s te zijn die de logistiek draaiende houden. Maar ik ben wel voorzichtig, hou afstand, mijd chaos in de drukke tijdstippen in de supermarkt. De 1 of 2 treinreizen per week en het kantoorritme helpt me ook om structuur te brengen in de week. En om werk te scheiden van ontspanning, waar nu meer tijd voor is (dat is meegenomen 🙂 Maar dag in dag uit thuis zijn, zou me slecht bekomen, ik denk dat ik zou vergeten welke dag van de week het is.

Hier is het dagelijks leven zie ik me de “to do’s” die er al een tijdje liggen, één voor één aanpakken. En ja, daarin staat ook het opruimen van die stapel oude planken in de tuin. Al hoop ik stiekem dat misschien een egel er haar nest onder maakt. 🙂

liefs

Jan

Lieve jan,

Deze vraag doet me glimlachen. Ik bekijk onze huiskamer en stel vast dat ik alvast niet tot de “strakke orde” mensen behoor. Deze week ontdekte ik de facebook pagina van Thais Vanderheyden. Met haar tekeningen geeft ze perfect en met een knipoog de realiteit van jonge gezinnen weer. Herkenbaar en relativerend, precies wat we nodig hebben.

Corona had in die zin invloed dat ik net zoals zovelen die eerste weken begon met opruimen en sorteren. De kasten kregen een beurt, sommige dingen werden herschikt en dat gaf een goed, tevreden gevoel. Ondertussen liggen die eerste weken al ver achter ons. Er is een zekere gewenning en belangrijk: ook versoepeling in het beleid. Ik heb in ieder geval niet meer het gevoel afgesloten te zijn van mijn geliefden. Ik ontmoet ze op regelmatige basis, in de tuin, op de stoep, tijdens een wandeling.

Al ben ik geen mens van “de strakke orde”, ik heb wel behoefte aan structuur. Misschien ogen ze voor jou “niet logisch”, maar de mapjes op onze pc vormen voor mij wel een richtsnoer. Dagdagelijks is er voor mij een soort evenwicht tussen chaos en orde. In mijn hoofd leef ik met een (vage) structuur. Grote lijnen zeg maar waartussen ik graag de vrijheid heb om mijn ding te doen. Meestal voel ik me daar goed en in evenwicht mee. Deze week had, heb ik het lastig. Gevoelens van onbehagen, onrust, stress, verdriet, verlangen spoken door mijn hoofd en hart. Hoe komt dat toch? Net nu alles begint te versoepelen en er toch wat licht aan het eind van de tunnel is. Die onlust maakt dat ikzelf meer last heb om orde in de chaos te brengen. Niet zozeer in de uitvoering maar wel in de beleving. Ik moet toegeven dat ik sneller gestresst geraak, het is wat moeilijker om de dingen te managen. De impact van gebeurtenissen, gesprekken, situaties is groter, ze blijven langer ronddwalen in mijn hoofd. Ik voelde me gisteren op een onbestemde manier “down”, verdrietig, triest. Het heeft te maken met dat laatste huisbezoek. Ik had een goed gesprek, waar ik opgelucht en blij-tevreden over was, maar er blijft onmacht aan kleven. Als ik het probeer te ontrafelen kom ik bij twee stoorzenders: mondmasker en lichaamstaal. Het heeft een ontwrichtend kantje, dat niet kunnen, niet mogen… aanraken. Niet dat ik de grote knuffelaar ben, dat weet jij ook, maar op een of andere manier voel ik me afgesneden van een wezenlijke en essentiële taal. Een taal waarin ik zonder woorden gevoelens kan doorgeven. Dat gemis ontwricht me wat en maakt dat ik me binnen mijn gewone “onordelijke zelf” wat chaotischer voel dezer dagen. Ik probeer het verlengde weekend dan ook te gebruiken om er vrede mee te hebben, er beter mee om te gaan.

Ik ben heel blij dat we gisteren laat nog een fietstochtje maakten in de zwoele avondlucht. Op de tandem achterop hoef ik niet na te denken of op te letten, maar kan ik wind, zon, grasland, bomen hun werk laten doen. Ik drink de schoonheid op en dat is een beetje balsem voor die onbestemde onrust in mij.

Dus ja, orde versus chaos in deze tijden? Ik worstel met de restricties, de onnatuurlijkheid van het “afstand houden”. Ze speelt me parten en dat veroorzaakt wat extra chaos. Vermoeiend! Maar gelukkig is er ook tijd, tandem, zon en verse aardbeien uit de tuin! En jij natuurlijk, bij wie ik mijn verhaal kwijt kan.

Liefs

Leen

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’.