Onze spirit met Pinksteren…

Pinksteren het feest van spirit en bezieling, wat beleef ik daarbij?

Liefste Leen,

Hoe zit het met mijn spirit en bezieling vandaag? Als ik er eerlijk naar kijk, is het een beetje plattekes geweest de voorbije weken. Als ik kan leven en werken vanuit een drive, dan gaat het goed vooruit, ben ik ondernemend en creatief, krijg ik energie van wat ik doe. Maar deze coronatijden zetten veel op zijn kop en dan komen de vragen naar “de zin van dit alles”. De twijfels ook, op diverse vlakken. Ben ik wel goed bezig op het werk, daadkrachtig en toekomstgericht, met genoeg oog voor wat leeft onder de collegas en vrijwilligers? Hmm, dat kon beter… Een schuldgevoel bekruipt me, ik neem me voor er eens terug een lap op te geven.

In ons gezin, dat nu grotendeels uitgezwermd is, ben ik onze kinderen voldoende nabij? praten we over koetjes en kalfjes of is het diepgaander, bezield? Hmm, we hebben een probleem want we kunnen niet samen komen, koken en eten met zijn allen. Precies op die momenten voelen we onze spirit en daarvan zijn we nu afgesneden. Ik mis het zo en voel me daar triest over maar ook opstandig: “Als binnenkort cafés terug open mogen, dan kunnen we toch ook samenkomen rond de grote tafels in de tuin?”

Maar er is ook veel positiefs. Net zoals het toeval ons deze vraag toespeelt op de vooravond van Pinksteren, was er vanochtend die toevallige ontmoeting in de wachtrij bij de bakker. Lang genoeg voor een interessant gesprek met een buurvrouw die voor Duurzame Ontwikkeling werkt. Het werd een bezield gesprek over een gemeenschappelijk thema dat ons passioneert (zoals ze zo mooi in het Frans zeggen).

Spirit en bezieling in ons koppel zijn? Er samen zijn voor de kinderen, familie, vrienden, hen gastvrij onthalen, dat gaat nu niet en dat voelen we, die gezamenlijke drive staat op een laag pitje. En ja ik verdwaal dan in dagelijkse bezigheden en contact met jou blijft oppervlakkig. Elk op zijn spoor. Het zou me helpen om samen Pinksteren te vieren, met jou, met een kerkgemeenschap. De lezing, de preek, het zingen. Ja daar verlang ik nu wel naar. Morgen misschien toch eens kijken of de Leuvense Universitaire Parochie er online iets bezielends van weet te maken.

Intussen ben ik wel blij met dit schrijven. Je weet waar je begint maar niet waar je uitkomt. En dat helpt! Misschien is dan toch de Geest aan het werk, als we elkaar schrijven en vertellen wat ons bezielt?

Liefs

Jan

Lieve Jan,

Mijn gedachten gaan uit naar de speech die ik begin deze week tegenkwam op facebook. Brené Brown was het, ze begon haar speech voor de klas van 2020 met de volgende uitspraak: “What starts here changes the world, but it will not be on your terms and it will not be on your timeline. As we can see now more than ever, the world is not ready itself for our plans. Your ability to live a life that is full of love and meaning, to make the world a bravering and kinder place, to disrupt and reshape the future, has very little to do with the greatness of your plan. It depends completely on your ability to get up and begin again when your plan fails. What starts here changes the world if you’re commited to getting back up and beginning again the exact same number of times that you fail, tripped up or pushed down.” Ik moest daarbij ook onwillekeurig terugdenken aan de opleiding contextuele,die nu jammer genoeg on hold staat. Nagy heeft het over de ethische verplichting het erfgoed van de vorige generaties zo door te geven dat de levenskwaliteit van de volgende generaties versterkt wordt.

Ik heb last van “vermoeidheid”. Als ik terugkijk op mijn leven tot nu toe, de dromen en overtuigingen, de engagementen, de hoop op verandering, dan wordt ik soms overvallen door moedeloosheid. De problemen… ze zijn er nog altijd, en wat heb ik, wat heeft onze generatie dan gedaan om de wereld anders en beter te maken? Die speech van Brené Brown geeft me dan een duwtje in de rug. Zij geeft energie, geloof en hoop. Laat me kijken naar kleine en grote hoopgevende gebeurtenissen om me heen. Dat is waar Pinksteren voor mij over gaat: je rug rechten. Vertrouwen, hoop, geloof, het komt goed. Het is het verlangen naar eenheid, vrede, Liefde. Het beeld van de eerste christenen komt dan op. Van binnenuit en verbonden met anderen gaan doen wat je denkt te moeten doen, in het besef “niet voor mijn tijd”, maar ik verleg alvast een klein steentje.

Spirit en bezieling dat is met enthousiasme werken aan de webinar – reeks. Dat is na een vermoeiende dag op het werk toch “echt” koken. Een lekkere maaltijd op ons terras nodigt als vanzelf uit tot gesprek en gezelligheid. Spirit en bezieling zoek ik op allerlei plekken. Het zijn momenten van bijtanken, rug rechten. Dezer dagen voel ik me kwetsbaarder en dat maakt dat ik meer op zoek ga naar een energie – shotje. Dat kan zijn: muziek, lezen, wandelen, fietsen, een lange telefoon… Deze week was dat me heerlijk thuis voelen tussen de collega’s van E.346. Maandag, dinsdag, woensdag, drie drukke dagen waarin we ons de voeten van onder het lijf liepen. Waarop ik doodmoe thuis kwam maar ergens ook opgeladen. Want er was veel belangstelling voor elkaar, warmte en vooral veel humor. Mijn God wat deed dat deugd! Een energie – shotje krijg ik ook als ik dat prachtige echo-beeld zie van het kleintje van onze A. Schoon toch en verwonderlijk, het mysterie van leven kleeft eraan. Te bedenken dat er dit jaar twee baby’s geboren worden… Ik weet nu al dat ik van mijn sokken geblazen zal worden als ik hen in mijn armen heb. Dat krachtige – kwetsbare van zo’n nieuw mensje, dat laat me altijd stilstaan in verwondering maar geeft me ook ongelooflijk veel energie.

Liefs

Leen

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren & alleenstaanden.