bewondering

Voor wie voel ik bewondering en wat raakt me dan het meest?

Liefste Jolijn,

Ik vertelde je er vanochtend al over, het boek dat ik net uitlas. “The Fifth Risk” van Michael Lewis. Het gaat over alle dingen die de overheid wel niet doet om burgers te beschermen en hun welzijn te bevorderen. De Amerikaanse federale overheid beheert een gigantische ‘portefeuille’ aan risico’s – de grootste van eender welke organisatie ter wereld. Maar de doorsnee burger heeft weet van maar een fractie van wat die overheid allemaal in het werk stelt om hem of haar voor die risico’s te behoeden.

Het boek van Lewis is een poging om dat recht te zetten, en ook een eerbetoon aan alle ambtenaren die zich dag in, dag uit, in alle stilte en anonimiteit, en met veel toewijding, inzetten voor hun medeburgers; die doen wat ze doen omdat ze er intrinsiek in geloven en er nooit aan zouden denken om zichzelf in de schijnwerpers te werken. Nochtans spelen ze soms dingen klaar die je gerust heroïsch mag noemen, en die talloze levens redden.

In onze maatschappij wordt vooral veel belang gehecht aan beroemdheid en faam, en ook ik val daar nog soms ten prooi aan. Maar ook de mensen die ver weg van het publieke oog inspanningen leveren, verdienen soms een podium. Misschien, als we hun verhalen meer vertelden en mensen via die weg meer inzicht boden in hoe de overheid werkt en wat de overheid doet, zouden we daarmee een stukje van het vertrouwen van mensen in de overheid kunnen herwinnen.

Luca

Liefste Luca,

Ik voel vaak bewondering voor mensen.

Soms kunnen andere mensen hun sterke kanten een inspiratiebron zijn voor mij. Iets dat ik dan probeer mee te nemen in mijn eigen leven. Ik bewonder mijn collega en zus bijvoorbeeld omdat ze zo gestructureerd zijn en heel zelfstandig kunnen werken. Het is fijn om te observeren hoe ze dat aanpakken of om hun om raad te vragen. Zo kan ik hun systemen ook voor een stuk zelf gebruiken.

Ik kan er ook echt van genieten om mensen dicht bij mij te bewonderen. Ik krijg dan een extra warm gevoel tegenover hen. Een vriendin met ongelofelijk veel passie en daadkracht die een eigen monoloog in elkaar stampt. Jij die een moeilijke taak hebt op het werk, maar al pratend jezelf er tegenover verhoudt en terwijl moedig blijft doorwerken. Dan ben ik zo blij jullie in mijn leven te hebben.

Maar ik bewonder mensen niet altijd op een positieve manier, er schuilt al snel een vergelijking met mezelf in. Op zich is dat misschien niet onlogisch, die vergelijking met jezelf. Bewondering houdt denk ik als vanzelf in dat het gaat over een eigenschap die voor jou niet vanzelfsprekend is. Maar dat mag niet doorschieten. Ik denk al snel: ‘Ik kan dat niet. Ik zal dat nooit kunnen.’ Een valkuil om voor uit te kijken. Want ik wil mensen wel gewoon kunnen bewonderen. Sommige eigenschappen die ik bewonder bij anderen zal ik me zeker nog meer eigen maken. In mijn circusles wordt er altijd gezegd ‘ik kan dat NOG niet’.

Langs de andere kant zijn er ook eigenschappen die me gewoon niet helemaal liggen. Die ik kan bewonderen in andere mensen, maar die ik niet per se moet ambiëren omdat ze niet bij me passen. Dat doet me denken aan de quote:

“Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid.”

Ik wil graag proberen om zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. Het heeft geen zin om iemand anders te proberen zijn. Om bv. iemand anders zijn stijl van voor de klas te staan over te willen nemen. Dat is dan geforceerd. Maar je kan wel meenemen wat je bewondert in een andere persoon en kijken of je dat kan vertalen naar jezelf.

Jolijn

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren & alleenstaanden.