dromen

De vraag deze week liet ons schrijven over roze wolken en dromen…Hoe anders de ander in het moment staat, lees je in de brieven…Het gesprek, de ‘dialoog’ na het uitwisselen van onze brieven bracht ons een lach en een traan. Schrijven, delen, spreken, vragen, zoekende antwoorden het was/is voor ons dikwijls een weg naar de ander beter “verstaan”, naar verbinding – connectie. Een deugddoende ervaring die we jullie ook toewensen!

Juli: rozen als roze wolken – Welke dromen koester ik?

Liefste Leen,

Deze vraag zet me wat op het verkeerde been, het eerste wat in me opkomt zijn aspiraties. Ik wou zo graag een betere wereld, maar dan moet ik zuchten. Want er loopt zoveel mis, de toekomst ziet er weinig rooskleurig uit. Dat maakt machteloos, denk maar aan de discussie gisterenavond: met negen rond de tafel, allemaal min of meer “op leeftijd”en eigenlijk was de slotsom: “De wereld gaat om zeep, wat rest er voor onze kleinkinderen?” Dus spreek me niet over roze wolken, ik zie vooral zorgen en dingen die me boos maken. (Zoals de overbuur die NU zijn voortuin doodspuit!)

“Waar haal jij, waar halen jullie de energie vandaan?” wordt ons soms gevraagd. Eerlijk gezegd is het nu voor mij een zoeken en bijeen schrapen wat energie betreft. Een zomer die de batterijen helpt opladen, daar droom ik van en verlang ik naar. Een beetje zoals vroeger in de kindertijd. lange dagen van zorgeloos spelen, waarin veel mag maar niets moet. Ik kijk dan uit naar de midweek met onze kleinkinderen, die zo onbekommerd en blij in het leven staan. Wij samen die tijd maken voor elkaar, terug naar buiten kunnen gaan om samen te ontspannen, te verwonderen, te verstillen. Ja dat moet kunnen, zo af en toe in juli en augustus!

liefs

Jan

Lieve Jan,

Zo aan het begin van de zomervakantie, met coronaregels her en der die in de weg lopen… vind ik dit een boeiende vraag! Ik droom van vrijheid. De regels beginnen me de keel uit te hangen. Ik voel me opstandig worden bij de gedachte dat “alles” te reserveren is. Tegelijkertijd is er de gedachte dat er nog steeds vrijheid in mijn hoofd is. Hoe heerlijk is het om te verdwalen in een boek en de wereld rondom te vergeten. De zon te voelen op mijn huid en te genieten van de warmte. Dus laat me mijn “irritatie” achterlaten…

Welke dromen koester ik? Vandaag verlang ik, droom ik nog steeds van dezelfde dingen. “Anders gaan leven” dichter bij mezelf, genieten van wat de dag, de mensen me brengen. In het NU. Het leven ten volle proeven, vrouw zijn tot in de toppen van mijn tenen…Dat lijken grote woorden maar ik breng ze graag naar het hier en nu. Ik kijk naar ons twee en verlang, droom van levenslust en sprankel. Intense gesprekken, stille wandelingen, tedere warme knuffels en zoveel meer. Kortom ik droom van een boeiende, levendige, bewegende relatie met jou. Dat is hard werken van tijd tot tijd. De realiteit is wel moeilijk, maar maakt de droom sterker. Ik ben blij dat ik mijn maatje gevonden heb. Er zijn weinig mensen die me van zo nabij (licht & donker) kennen. Ik droom dat de beweging tussen ons er mag blijven. Dat de sprankel tussen ons, zo af en toe mensen inspireert. Zijn dit dwaze woorden? Misschien toch niet, de diepte van oude ervaringen geeft me vertrouwen en droomt niet iedereen van een rijk – vol leven?

Ik ben soms wel bang van vast te lopen in doemdenken, routine, onvrede. Het is een dun koord tussen droom en daad! Ik merk dat ik (wij) mensen nodig heb. Ontmoetingen face to face! Het lijkt wel of de afgelopen maanden nu hun tol beginnen te eisen. Intense zoomsessies, lange telefoons, we hebben ze gehad en er deugd aan beleefd, maar meer en meer voel ik het gemis. Ik wil de-connecteren om te re-connecteren! Hoe fijn was het om gisterenavond voor het eerst sinds lange tijd terug samen te kunnen zijn rond een tafel. mensen in levende lijve te ontmoeten, levendige gesprekken, samen lachen en plezier maken naast ernst en diepgang. Daar droom ik van voor deze zomer. Graag samen met jou in goeden doen.

liefs

Leen

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren & alleenstaanden.