onzeker

Hoe ga ik om met twijfel en onzekerheid? Vertel ik daarover?

Liefste Leen,

Het hangt ervan af. Soms ben ik onzeker over de kleine dingen en verlies ik me in twijfel. Welke rij te kiezen in de supermarkt? De menukaart in een restaurant. Wat te kiezen? Dan verander ik nog net op het laatste moment van gedacht. Ik schaam me daarover. Ben dan ongeduldig met mezelf.

Of in deze onzekere coronatijden, durf ik het aan om op reis te gaan of niet? Ik heb daar echt over getwijfeld. Omdat het een belangrijke keuze is voor ons samen, heb ik jou toch de vraag gesteld: “Wat vind jij Leen, wanneer blazen we deze reis af?” In feite sprak ik niet over mijn twijfel maar wel over “de kwestie”. Het maakte dat we er objectief over konden spreken en samen tot een helder besluit kwamen: “We gaan als het mag.” En zo begon dan toch onze wandelvakantie in het gele deel van Portugal.

Wat ik jou niet vertelde is hoe ik in het vliegtuig keelpijn voelde en me bang voelde om ziek te worden. Hoe stress en spanning me dan toch te pakken kregen… Ik wilde niet kleinzerig overkomen en zie, vandaag ben ik fit en wandelden we 20 km.

Dat zijn de “kleine dingen”. Voor de grote dingen, de keuzes in het leven ben ik eerder filosofisch. Ik zie wel wat op mijn pad komt en al gaande wordt het duidelijk. Op dat vlak ben ik geen piekeraar of wanhopig zoekende. Het leven biedt me de juiste kansen op het moment dat ik ze nodig heb. Het is aan mij om aandachtig te zijn, ze te willen zien, ze te durven grijpen. Dat klinkt misschien naïef maar voor mij voelt het wel zo. Dat geeft me een rustig gevoel. Ik besef dat ik weinig vertel aan jou of anderen, over die kijk op het leven, over dat keuzeproces.

Liefs

Jan

Lieve Jan,

Het zijn gewoonweg onzekere tijden voor iedereen…De duur van deze crisis weegt door. Als ik terugkijk van maart tot nu, zie ik bij mezelf een groeiende onzekerheid. Waar gaat dit naartoe? Hoe gaat het leven er binnen een paar manden uitzien? Nu de onrust en de urgentie in het ziekenhuis voelbaar is groeit ook de onzekerheid over de toekomst. Ik wil geen onheilsprofeet zijn en wil eerder een positief en stabiel verhaal brengen. Er is al onrust en angst genoeg bij de mensen, ze hebben vertrouwen nodig. Dus zie ik me die onrust opzij duwen en inzetten op creativiteit. Deze blog schrijven, samen met anderen werken aan een nieuw weekend rond spiritualiteit… De Encounter-weekends kunnen niet meer live doorgaan? In mijn hoofd is het dan simpel, de organisatie moet creatief zijn en inzetten op een online aanbod. Maar ik dwaal af.

De onzekerheid van de toekomst is een te ongrijpbaar gegeven en dus zie ik me inzetten op kleine concrete dingen. Ik focus meer op handen wassen, mondmasker, hygiëne en vreemd misschien: wandelen. Wandelen als tegengif voor de onrust.Terugblikkend op de voorbij week heb ik met verbazend veel mensen gewandeld. Mijn zus, mijn vriendinnen (elk apart), mijn dochter… Al lopend spreken geeft letterlijk lucht. We vertellen elkaar onze zorgen en de wind zorgt ervoor dat ons hoofd leeg waait. Ik kwam er telkens “gelucht” van terug. Met jou wandel ik straks anderhalve week…dat is anders. We spreken niet zoveel tijdens het wandelen. Ik genoot vandaag vooral van de natuur, het andere landschap, de wetenschap van tijd te hebben, niets te moeten, los te kunnen laten. Ik heb er nu vooral behoefte aan rust te vinden en elkaar terug te vinden. De laatste maanden waren best stresserend en niet alleen door de onrust vanwege corona. Er is veel in beweging geweest, veel onrust en zorg. Ik voelde me angstig en verdrietig, bezorgd. Twijfel over hoe ons leven er samen straks zal uitzien… Daar heb ik vooral in mijn eentje mee rondgelopen, dat maakt eenzaam. De komende twee weken zijn we samen vrij en op pad. Letterlijk, stapschoenen aan! Ik heb er vertrouwen in dat al stappend, pratend, schrijvend,… we samen de toekomst helderder zullen zien. Ik hoop vooral mijn maatje wat meer tegen te komen.

Liefs

Leen

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren & alleenstaanden.

Blog volgen