Follow the sun. Breathe in the air. Cherish this moment. Tomorrow is a new day for every one. What does your heart say… The direction of love
Liefste Leen,
De dagen zijn op hun kortst nu. Kijk naar buiten, het is nog geen 17 u en de avond is al daar. Dat donker heeft impact op mij, aan de ontbijttafel riep ik uit: “Waar is de zon?” “Ja papa het is winter, de zonnewende is morgen,” zei Ewoud. “Ah daar kijk ik naar uit, dat de dagen terug langer worden.” reageerde ik en voelde het verlangen naar licht. Op de middag scheen de zon door ons keukenraam, belichtte het jonge groen aan de leucaena. Fotoshoot! Ik neem me voor dit plantje, opgekweekt uit zaden van onze Zimbabwe-reis in 2018, te laten uitgroeien tot een terras-boom!
Het lied en de beelden des te meer, gaan over het verlangen naar vrijheid en verbondenheid met de natuur. Dat verlangen voel ik sterk in deze tijd van het jaar en de coronacrisis werkt extra deprimerend. Ik voel me tam, ik kon maar niet tot actie komen vanmorgen. Uiteindelijk was het de zon die me naar buiten riep. Zoals zo vaak liep ik door de tuin zonder plan, zag algauw een “to do” waar ik goesting in had en hopla, ik was bezig. De rode bessenoogst 2021 zal er wel bij varen. Zelf voel ik me tevreden nu, want ik was vandaag weer buiten, actief, rustig werkend, ademend, gedachten de vrije loop.
Die gingen, hoe kan het ook anders, uit naar Bob Ceusters die vrijdag overleden is. “Waarmee verbind ik mij?” was de inspirerende vraag vorige week in onze dialooggroep (via zoom). Het was zo mooi en hartverwarmend om alle zeven antwoorden te horen. Bob zei onder andere dat hij graag alleen is maar niet eenzaam, in zijn jezuïeten “communauteit’ in Heverlee. Op zijnen allenen verbindt hij zich met kennis en boeken: Plato, Augustinus, Thomas van Aquino. “Mijn laatste levensjaren zijn een geschenk van verbondenheid,” zei Bob die avond. Dezelfde dankbaarheid verwoordde hij op de online adventsbijeenkomst, donderdagavond. Vrijdag stierf hij, temidden van zijn confraters. Die lieve, humoristische, lucide, wetenschappelijke, gelovige, wijze Bob. Hij is nu niet meer bij ons. Het geeft een gevoel van leegte, maar het is goed. Hij ging de wind van vrijheid achterna en is thuis nu, maar toch ook nog onder ons.
Liefs
Jan
Lieve Jan,
Stu Bru’s Beats of love begeleidt me al een paar dagen… Schone boodschappen van mensen en schone liedjes uiteraard. Het maakt me warm en blij, zet de dingen in perspectief. Follow the sun is een verlangen in deze donkere wintertijd. Ik kan er niet omheen, het nieuws, de feiten, ze maken me bezorgd. Hoe lang gaat het nog duren? De situatie lijkt meer uit de hand te lopen, nu is er al een nieuwe virulente variant. Engeland wordt afgesloten. Quarantaine hier, quarantaine daar… De cijfers stijgen, er is geen ontkomen aan, de derde golf is hier. Dan verlang ik naar rust en leegte. In de eerste lockdown gingen we dagelijks op pad, te voet, met de fiets, de natuur in. De rust van het landschap gaf mij rust. Weet je dat troost me en op een of andere manier geeft het ook moed. De wetenschap dat de seizoenen er zijn, dat na de nacht de ochtend komt. Volg de liefde. Dat is wat Stu Bru met beats of love doet. Een zaligheid in deze tijd. Want het zijn allemaal verhalen van kleine en soms grote dingen. Mensen zorgen voor elkaar, ook in deze sombere tijden. Ik moet dan denken aan het boek van Bregman, “De meeste mensen deugen”. Inderdaad, zo is het maar net.
Ik voel dezer dagen enorm de behoefte om op zoek te gaan naar lichtpuntjes. Kleine warme dingen. En dan gaan mijn gedachten naar Bob, zo onverwacht gestorven, maar wat een geschenk heeft hij ons gegeven. ” Ik ben gelukkig,” zei hij tijdens onze laatste dialoogavond en vorige donderdag nog: “Ik ben blij zoveel oude bekenden terug te zien, ook al is het via zoom, dat doet deugd.” Ik zal zijn pientere geest missen maar ik zal zijn uitspraak “Ik ben gelukkig” niet vergeten…
Op zoek naar zon, op zoek naar liefde, zijn we dat niet allemaal? Hier in onze kleine bubbel roept dit lied me op om aandacht te hebben voor dat kleine goede, dat elke dag in zich draagt. Het goede zien brengt perspectief. Ik voel me op dit moment bezorgd, zeker maar met Stu Bru op de achtergrond ook bemoedigd en opgeroepen om te “kijken” en het kleine goede te zien.
Liefs
Leen
Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.
Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.
Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren & alleenstaanden.
Liefde en meer 