terugblik

Terugblik 2020…

Lieve Jan,

Een vol en vreemd jaar…zo voelt het. Alsof we uit een andere wereld een nieuwe binnengevallen zijn. Corona, pandemie, niemand kan er omheen. Het heeft ons, mij veranderd. Plots was er stilte en lege straten, angst ook wel en opstandigheid, ongeloof ook. Zo’n vaart zal het toch niet lopen? Maar zo’n vaart loopt het wel! De realiteit bleek onverbiddelijk.

We hebben met zijn allen geleerd, geleerd om te zoomen, te facetimen, filmpjes te maken en zoveel meer. Dachten we voordien dat we de schermtijd misschien moesten inperken, bleek nu dat scherm onze lifeline naar vrienden en familie. Zo organiseerden we wekelijkse zoomsessies met onze kinderen. We leerden met vallen en opstaan online vergaderen, les volgen, les geven. Mijn opleiding contextuele counseling ging na een plotse stop in maart, weer full speed online van start in september. Ik heb het verdrietige gevoel dat we er wat gehavend zijn uit gekomen.

We leerden wat prioritair is en wat niet. Hier thuis was het soms moeilijk en moeizaam samenleven. Elkaar de ruimte geven en toch verbonden blijven is niet altijd gemakkelijk. Maar wij en vele anderen met ons, boorden ook onze creativiteit aan. We bouwden een oventje in onze tuin, we starten een blog op, wie had dat ooit gedacht?

Ik denk nu dat de hele situatie ons ook dwong om versneld keuzes te maken. Waar wil ik tijd en aandacht aan besteden in mijn leven? Dan komen voor mij die twee schattige gloednieuwe baby’s van 2020 in beeld! Ze lieten me beseffen wat voor een kostbaar goed het leven is.

Het was een vreemd jaar, maar alles komt goed, zingen ze toch? De veerkracht en solidariteit voeden, zorgen voor troostplekken, stilte, recuperatietijd en herstel is de opdracht. Alles komt goed maar we zullen er wel zelf aan moeten werken! Soms kan moedeloosheid me overvallen. Wat dan helpt is lopen door het bos, of de frisse ochtendlucht opsnuiven al fietsend naar het werk. Ik wil leven in het nu! Praten met jou helpt ook, al vertellend of schrijvend delen wat er in mijn hoofd speelt. Luisteren en vragen stellen aan elkaar, laat ons dat vooral blijven doen in de komende maanden. Dan komt alles goed.

Liefs

Leen

Liefste Leen,

Achteraf als covid 19 onder controle is, zullen we op 2020 misschien wel terugblikken als een goed jaar. Een bijzonder jaar, dat we als koppel, als gezin behouden doorgekomen zijn. Zo is ons kleinkinderaantal verdubbeld van 2 naar 4. Twee baby’s waarrond heel de familie grote ongerustheid beleefde omwille van medische redenen. Maar kijk, het is helemaal goed gekomen. Wat een opluchting, wat een blijdschap voel ik als ik ze mag vasthouden! Ik voel me enorm dankbaar voor de degelijke gezondheidszorg in ons land. Dat geldt ook voor de aanpak van de pandemie.

Op het werk zitten we met 4 gevallen op 30, maar ‘het’ is nooit rondgegaan in het team zelf. En allen zijn genezen, ikzelf incluis. We konden ons goed organiseren met thuiswerk en teleconferenties, de organisatie doet het goed en daar ben ik fier op!

Hetzelfde geldt voor ons vrijwilligerswerk voor Encounter en mijn engagement in de Leer-pluktuin aan Hal 5. We moesten veel omgooien, flexibel en creatief zijn. Maar het lukt wel: mensen blijven actief, ze ontmoeten elkaar online of in shiften van 4 (om te tuinieren). Die veerkracht is zo wonderlijk en geeft vertrouwen: het komt wel goed. Ik vind het ook een teken, een bewijs, dat onze samenleving niet slap of rot is. Ze kan veel aan en is van binnenuit zorgzaam en liefdevol. Het beste is naar boven gekomen én ook getoond en besproken in de media. Ik hoop dat in 2021 die betrokkenheid blijft bestaan en nog groeit. Dat er gesprekken komen over de vraag: ‘Welke samenleving willen we zijn?’

Een crisis brengt ons tot de essentie, tot wat echt belangrijk en nodig is. Dat is voor mij het geval op professioneel vlak, waar ik de overstap maak naar een functie met minder verantwoordelijkheid, uren en stress (hopelijk). Ik neem me voor om de vrijgekomen tijd te investeren in ‘ons’. Want 2020 stelde ons op de proef en het is een geluk dat we altijd de weg naar elkaar toe kunnen vinden. Zodat die verbondenheid telkens weer hersteld wordt en we er samen staan. Dat vergt een investering, aandacht, energie, liefde, volle nabijheid. Het voorbije jaar is dat gelukt maar voelde ik ook dat die bronnen enkel actief blijven als ze de ruimte krijgen, als ik er genoeg belang aan hecht. Dus nog werk aan de winkel in 2021!

liefs

Jan

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert ervarings-weekends voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren & alleenstaanden.

Blog volgen