Liefste Leen,
“Na een jaar covidmaatregelen zijn mensen het aan het opgeven om in sociale contacten te investeren. Ze zitten al zolang in hun kot en beleven weinig, hebben niets meer om te vertellen. Ze stoppen met skypen, bellen, afspreken in het park.” Zo klonk het op de radio, eerder deze week. We horen het ook bij telewerkende koppels: “Dag in dag uit in dit huis, wat vertel je dan nog voor nieuws aan elkaar?”
Het was op de autoradio en ik voelde me niet aangesproken want was op weg naar “mijn” tuiniers van de leerpluktuin. Keurig in groepjes van vier leggen ze hun groentebedden aan, ze doen dat geweldig goed en graag. We babbelen wat af! Als we hopend en verlangend over radijzen en nieuwe patatjes praten doet dat deugd. Want het is positief, hoopgevend en vrij van gezeur. Blije gezichten zie ik daar en ik keer opgewekt weer naar huis. Dergelijk eenvoudig geluk in sociaal contact is best haalbaar, het is een kwestie van de kansen te zien en te grijpen. En niet blind te staren op al wat niet mag.
Dat ik geen twee uur per dag verlies met woon-werkverkeer is een voordeel. Die extra tijd is welkom om te ontspannen, nodig ook na een dag aan de laptop en koptelefoon. Ik voel me best tevreden, zeker met die verlengde weekend dat ons samen naast chocolade-eitjes ook ademruimte en tijd brengt om te rusten en te ontspannen. Dus hou ik dit alinea kort, want ik ga me buiten uitleven!
Liefs
Jan
Lieve Jan,
Dat mensen willen uitbreken en nood hebben aan samenzijn, dat hebben we deze week wel op het nieuws gezien. Die paaspauze… toch niet zo eenvoudig. Ik merk het bij mezelf en onze kinderen ook. Hoe we schipperen om toch op een of andere manier samen te kunnen zijn. Letterlijk dan. Waar we vorig jaar nog onze wekelijkse familie zoomsessie hadden heeft niemand van ons er nu nog zin in. Al teveel schermtijd gehad! We willen elkaar écht zien! Gelukkig was er afgelopen week dat prachtige lenteweer dat het ons makkelijk maakte. Straks liggen de paaseitjes in de tuin voor het rapen. Daar is ruimte en afstand genoeg, al zal het wel wat frisjes zijn. We zien elkaar op gepaste afstand en dat doet deugd. Volgende week plan ik alvast een paar wandel afspraken!
Rust? Ik merk dat mijn hoofd overloopt. Ik slaap al een tijdje onrustig. Ik ga in mijn hoofd leven. Mijn gedachtenstroom lijkt niet meer te stoppen. Ik verlies de connectie met jou en dan ben ik in doen en laten zwart-wit. Dat gaf de nodige ergernis en wrijving, afstand tussen ons. Al lukte het wel om die verbinding telkens te herstellen toch ben ik blij met dit verlengde weekend. Ik wil bewust eens niets doen! Tijd maken voor ons en genieten van paasbloemen, paaseitjes, paasbrunch. Een boswandeling met jou en de wind in mijn haar lijkt me heerlijk.
liefs
Leen
Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.
Encounter Vlaanderen organiseert webinars, ervarings-weekends en workshops voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.
Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.
Liefde en meer 