Blij, bang, boos, bedroefd, ieder van ons heeft zijn eigen unieke manier om om te gaan met zijn/haar gevoelens. Als we naar de verschillende gevoelens kijken en hoe we daar spontaan mee omgaan dan kan je een patroon zien. Er zijn gevoelens die je makkelijk uit en andere die je onder de mat schuift. Dat is voor ieder van ons verschillend en heeft vaak te maken met hoe onze omgeving reageerde wanneer we als kind ongefilterd uiting gaven aan onze gevoelens. Hoe we omgaan met onze gevoelens, dat heeft uiteraard invloed op onze relaties in de eerste plaats op onze relatie met onze partner.
Leen Blij: Impulsief en spontaan spreek ik over de vreugde die ik in me voel borrelen ronddwalend in de natuur. Ik wil dat delen:”Kijk die mooie roze wolkjes of heb je die vlinder gezien?” Ik kan genieten en blij worden van een lied, iedereen zal het geweten hebben want de volumeknop gaat wat luider en ik dans vrolijk rond. Blijheid die me kwetsbaar maakt delen, dat gaat minder vlot. Bijvoorbeeld zeggen dat ik Jan graag zie, dat ik blij ben dat we samen zijn, doe ik zelden. Boos: Ik ben temperamentvol en flap mijn ergernis of kwaadheid er nogal gemakkelijk uit, meestal veel te snel en te scherp. Wat er onder die boosheid zit daar ben ik me soms zelf niet van bewust. Bang: Mijn wachtdienst van volgende week maakt me onrustig, ga ik het kunnen bolwerken met al die andere to do’s? Daar spreek ik niet over met Jan maar hij merkt het wel aan mijn gedrag. Ik ga me eisend en sturend opstellen en dat valt meestal niet in goede aarde… Bedroefd: Als ik triest ben dan rol ik me op, ik keer naar binnen, word teruggetrokken en stil. Jan weet in de verste verte niet wat er in me omgaat. Ik vlucht weg van conversatie. Kortom, ik doe me graag voor als de sterke Leen. Kwetsbaarheid, daar loop ik van weg… Maar als ik niet spreek over mijn onlustgevoelens heeft dat uiteraard gevolgen voor de communicatie tussen ons. Het doet ons geen deugd en stuurt ons alle twee de woestijn in, zoveel is duidelijk.
Mijn temperament brengt me dikwijls in de problemen. Mijn uitspraken zijn te scherp en te confronterend en zorgen voor verwijdering. Wat me tegenhoudt om Jan te vertellen over mijn angst, pijn en verdriet dat is de angst om mezelf te verliezen in verdriet. Die deur doe ik zelden open zelfs voor mezelf. Stilstaan en kijken wat er achter de boosheid zit leerde ik vooral in onze dialoog via de Encounterschriftjes. Het schrijven is trager, dwingt me meer naar mezelf te kijken, te onderzoeken wat er onder de boosheid zit.
Jan Blij: Mooie of bijzondere natuur, een liedjes- of filmfragment dat me raakt. Als er warme aandacht is voor elkaar, tussen ons, in ons gezin, in het team op mijn werk, dan voel ik me warm blij en dat geeft me energie en goesting om me in te zetten. Kwaad: Ik verwacht dat ook van andere mensen, dat ze zich positief inzetten, hun best doen om de wereld en beetje beter te maken. Ik kan me kwaad maken op ambitieloze politiek, op collega’s of vrijwilligers en ja ook op Leen als ze niet meegaan in mijn ideeën. Verdriet: Eenzaamheid maakt me verdrietig. Als Leen en ik ver van elkaar zitten, als niemand oog heeft voor ‘hoe het met mij is’, dan voel ik me alleen en dat maakt me onzeker (angst) en neerslachtig. En verhalen en beelden van zinloos geweld halen me soms helemaal onderuit. Bijvoorbeeld de extremistische aanslag op een jongerenkamp op Utoya: 10 jaar geleden maar ik denk er nog geregeld aan. Angst: Ik wil een graag geziene gast zijn, die dingen voor elkaar krijgt en problemen oplost. Maar als dat niet lukt ben ik bang dat men gaat zeggen ‘Jan kan het niet’. Ik heb nog steeds moeite te geloven dat Leen en anderen me graag zien zoals ik ben, ook als ik faal. Conflict mijd ik om dezelfde reden: ruzie is voor mij als scherven maken die niet meer te lijmen zijn. Dat patroon gaat terug op mijn jeugd: als ik mijn best deed kreeg ik complimentjes en voelde ik me gelukkig. De brave flinke Jan werd mijn uithangbord. Maar de minder mooie kant en de minder positieve gevoelens ging ik verbergen. Dat die er ook mogen zijn, was voor mij dé revelatie van het Encounterweekend. Rationeel is dat een gegeven maar emotioneel heb ik het vaak lastig om te geloven dat Leen me helemaal graag ziet. Door mijn angst voor confrontatie en conflict verzwijg ik soms een probleem, bvb een dubbele boeking in mijn agenda. Maar ja dat komt toch uit en zo maak ik het alleen maar erger. Somberheid en melancholie zijn gevoelens die me soms overvallen ik word dan moedeloos. De positieve Jan, de optimist, is dan ver zoek en eigenlijk schaam ik me daarvoor. Dan ben ik stil en teruggetrokken. Leen kan dan niet bij me geraken, ik leef op mijn eigen spoor. Maar dat is een dood spoor, niet goed voor mij en voor ons.
Zo kijken naar de patronen die ons parten spelen is verhelderend, voor onszelf in de eerste plaats, maar ook voor je partner. We dagen jullie uit om daar ook eens bij stil te staan. Welke families van gevoelens druk jij makkelijk uit? Welke families van gevoelens druk jij moeilijk uit? Waar komt dat patroon vandaan denk je?

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.
Encounter Vlaanderen organiseert webinars, ervarings-weekends en workshops voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.
Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.