Jen: Het leven, de kinderen, het werk en buitenschoolse activiteiten slokken elke dag zoveel energie van ons op, dat we vaak aan het eind van ons Latijn zijn als het gaat om de omgang met elkaar. Als we een meningsverschil hebben dat we al meer dan eens hebben gehad, voel ik me uitgeput en wil ik er niets meer mee te maken hebben.
Maar als ik deze meningsverschillen ontrafel, dan vind ik een attitudeprobleem. MIJN attitude probleem. Als ik het bijvoorbeeld niet eens ben met de manier waarop Nick een probleem met een van onze kinderen aanpakt en ik denk “Daar gaan we weer!”, dan kies ik een pad dat nergens toe te leidt.
In plaats daarvan, als ik een stapje terugzet en luister in plaats van te proberen mijn punt te laten horen, stel ik mezelf open om iets nieuws te leren over Nick’s perspectief. Dit is zeker niet gemakkelijk, maar als het me lukt helpt het ons altijd vooruit.
Nick: De harde waarheid over ons is dat elk beetje energie dat ik spendeer om Jen te veranderen gewoon tijdverspilling is. Het enige wat dit doet is afstand tussen ons creëren, en laten toenemen. Mijn superieure houding zet haar ertoe aan om samen met mij de negativiteit te verdubbelen, en we gaan elkaar versterken in een neerwaartse spiraal van de ander afkraken en weigeren om toe te geven.
De enige dingen die ik in de hand heb zijn mijn acties en mijn houding. Dat is alles. Punt uit. Het is niet ingewikkeld. Maar ik moet bereid zijn om mijn trots opzij te zetten en te doen wat goed is voor ons huwelijk, vaak ondanks hoe ik me erbij voel.
Dit beseffen kan bevrijdend zijn. In plaats van me af te vragen of Jen ooit zal veranderen, kan ik mezelf nu een eenvoudigere vraag stellen: Heb ik mijn pijn lang genoeg gekoesterd? Heb ik mijn lijst van Jen’s tekortkomingen en mijn eigen sterke punten lang genoeg bijgehouden? Heb ik het heuveltje van zelfingenomenheid waar ik op sta lang genoeg verdedigd? Dat is het. Geen excuses. Mijn gedrag en houding zijn van mij, altijd en overal.
Wanneer ik keuzes maak om te tonen dat ik van Jen hou, ondanks mijn eigen frustratie of pijn, merk ik dat we beginnen aan de geleidelijke weg naar genezing. Ik moet dan wel meer doen dan een symbolische poging: erbij blijven, geen scores bijhouden, niet opgeven als mijn inspanningen niet meteen in natura worden beantwoord. Het is niet gemakkelijk, maar het is écht, het werkt voor ons en misschien ook voor jullie: In plaats van de bekende argumenten nog maar eens uit te spelen, pak het eens anders aan. Zet een stap in de goede richting, hou je eigen houding tegen het licht, en kijk hoe dat voor jou werkt.
met dank aan de couples post
Encounter Vlaanderen organiseert webinars, ervarings-weekends en workshops voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.
Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.
Liefde en meer 