delen

Delen van wat ik heb en ben, hoe ziet dat er vandaag uit voor mij?

Het delen gebeurt “dichtbij” vandaag, want deze namiddag komen onze kinderen en kleinkinderen langs. Ik kijk ernaar uit hen te ontmoeten want het is alweer een paar weken geleden, we waren immers op reis. Wat ik heb om te delen zijn appels, hopelijk meer dan 150 kg, die ik dinsdag ga laten persen tot heerlijk appelsap. Heel ons gezin kan daar dan een jaar lang van genieten. Maar eerst samen plukken en daarmee deel ik iets van wie ik ben. Een “family man”, zo noemde iemand me ooit en dat is het mooiste compliment. Samen met jou en ons gezin het eenvoudige leven beleven, doe-het-zelven in keuken en tuin: het is een wezenlijk stuk van mij én van ons. Gewoon doen, maar met oog en hart voor elkaar. Ik voel me gelukkig als ik zie dat onze “clan” dat ook in de vingers heeft en belangrijk vindt.

Maar we delen ook “veraf”, via dit blogbericht. Dan zijn mijn gevoelens gemengd want er is twijfel. “Wat hebben de mensen eraan? Wie weet lezen ze het maar half! Wat gaan ze van me denken?” Die gedachten flitsen soms door mijn hoofd. Dan voel ik me onzeker en een tikkeltje angstig, dat sommigen me maar een rare gaan vinden, een softie met al dat dialoog-gedoe.

Al schrijvend kom ik in opstand tegen deze negatieve gedachten. Ferm durven opkomen voor datgene waarin ik geloof, het is een essentieel stuk van wie ik ben. Daarin weet ik me gewaardeerd door jou en die grote groep die ik “mijn geliefden” noem. Zoveel mensen die me graag hebben zoals ik ben. Dankjewel!

liefs,

Jan

Lieve Jan,

Deze vraag laat me al dadelijk aarzelen. Delen van wat ik heb en ben? Delen van wat ik heb, daar heb ik spontaan geen moeite mee. Dat kreeg ik van thuis uit mee denk ik. Wat er is wordt gedeeld met iedereen. Dus ik ben vrijgevig met wat er voorhanden is. Confituur, pompoenen, noten, appels… wat de tuin ons vandaag de dag biedt, deel ik graag met gulle hand met eenieder die langskomt. Ik hou er ook van om creatief aan de slag te gaan met wat er voor handen is. De knutselkast is goed gevuld, ook onze kinderen weten dat en komen geregeld eens snuisteren. Dat vind ik fijn, met niets iets creëren. Mijn fiets delen, onze auto delen, het is vanzelfsprekend.

Delen van wie ik ben, dat is andere koek. Van nature ben ik gereserveerd. Ik ben geen spring in het veld of haantje de voorste. Ik voer zelden het hoogste woord. Mijn collega’s klagen er wel eens over, dat ik zo weinig vertel over mijn gezin, vrienden, kinderen. Ik zie mezelf eerder op de achtergrond bezig, de boel draaiende houden is belangrijk voor mij en daar steek ik best veel energie in. Ik ben een goede luisteraar en observeer veel, vertaal de dingen die niet gezegd worden. Dat is wat ik inzet op het werk en ik geef hen ook mijn rust. In crisissituaties zal ik handelen en tegelijkertijd ben ik in staat om hen een zekere gemoedsrust te geven. We doen het samen… Het klinkt misschien wat bizar maar het is wel wat ik deel: mijn kennis, ervaring en daar hoort ook een gevoel van rust bij. Buiten het werk in de vrije tijd en het vrijwilligerswerk geef ik voornamelijk mijn werklust en tijd. Ik ben graag bezig, met het zoeken naar mooie beelden bv. Ik deel graag een tekst of een gedicht dat me raakt. En verder is er gewoon de tijd om samen een lange telefoon te hebben of een lange wandeling te maken.

Wat deel ik met jou? Te weinig denk ik spontaan. Zo zeker nu na onze vakantie mis ik het samenzijn. Het gezelschap, de knuffels ook. De tijd voor jou, voor ons, glipte deze week al door mijn vingers. Dan komt een vraag als deze goed van pas want ze maakt dat sluimerende gevoel van gemis wakker. Ik neem me voor om mezelf meer te delen, te vertellen over wat me bezig houdt. Het begint in de ochtend besef ik. Zaak is de praktische rompslomp van huis, tuin, keuken, werk nog even op afstand te houden en jou aandacht te geven. Kijk ik eindig mijn brief met een goed voornemen 🙂

liefs,

Leen

Met deze blogpost laten we jullie voor een stukje proeven van de dialoogmethode. Probeer het zelf ook eens! Je schrijft elkaar een brief, daarna lees je brief voor aan je partner. Je geeft je brief af waarna je partner rustig de tijd heeft om de brief zelf nog een keer te lezen. Daarna ga je bij elkaar peilen naar zijn/haar gevoelens. Geen waarom-vragen, wèl belevingsvragen. Je zal zien dat je nét dat ietsje meer connectie hebt.

Encounter Vlaanderen organiseert webinars, ervarings-weekends en workshops voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.

Blog volgen