klimaat

Zorg dragen voor anderen, voor de natuur, de planeet.

Leen en ik begeleiden weekends en gezinnengroepen voor de organisatie Encounter-Vlaanderen.  Dat gaat over het belang en de kunst van de dialoog in relaties. Tussen partners, in het gezin en de familie, onder vrienden en collega’s: relaties zijn belangrijk. De mens is nu eenmaal een sociaal beestje, we hebben de andere nodig. In die weekends spreken we over twee fundamentele noden: de nood bemind te zijn en de nood iemand te zijn.

Zich geliefd en geborgen weten:  Ieder mens streeft daar naar, in haar of zijn relatie met anderen. We voelen ons bemind als iemand ons zegt of toont: “Ik heb jou graag, ik apprecieer dit of dat in jou,…” Dat is fijn en vaak verrassend. We hebben er soms moeite mee, wimpelen het af.  Niet doen! Beleef die momenten volop en voel wat er dan tussen jou en die andere mens gebeurt, kijk echt naar dat kleine wonder.

‘Wie ben je, wat doe je, wat bezit je?’ Het zijn vragen die vandaag de dag veel gesteld worden, die aan ons opgedrongen worden. Het zijn meetlatten waarmee we meten wie succesvol is en wie niet. Beroep, werk, huis, auto, het aantal vakanties per jaar, nieuwe kleren, feestdiners, hobby’s,… We krijgen er zelfs vrijetijdsstress van.  Dat is de nood iemand te zijn, gezien te worden voor wat we realiseren. Op zich is dat goed, het laat je toe te werken aan wat jij belangrijk vindt en daar voldoening en zelfrespect uit te halen. Maar voor velen en voor onze samenleving als geheel is dit een valkuil. ‘Zijn’ kan toch meer betekenen dan ‘hebben’? ‘Zijn’ mag toch niet verengd worden tot het materiële? Laten we kijken hoe wij en anderen ‘iemand zijn’ in onze eigenschappen. Een mens kan geduldig zijn, aandachtig luisterend voor anderen, hen uitdagen, hen terechtwijzen als ze niet goed bezig zijn…    

Laten we nu eens kijken naar de natuur en de planeet. Ik vind dat die twee noden ook op haar van toepassing zijn.  Ook de schepping heeft die nood er te mogen zijn, gerespecteerd te worden. Concreet gaat dat over de uitputting van de grondstoffen en energiebronnen, de verstoring van evenwichten, de vergiftiging van de natuur, de achteruitgang van biodiversiteit. Ik zie veel goede ontwikkelingen op dat vlak, het is bemoedigend dat veel jonge mensen actief zijn om de druk op de planeet te verminderen. Ik hoor meer en meer de slogan ‘Delen is het nieuwe hebben’ . Enkele voorbeelden:

“Als in een stad als Leuven de helft van de inwoners gebruik zouden maken van autodelen, zouden tot vijf keer minder wagens rondrijden.”Concreet zie ik mijn jonge collega’s dat echt doen. Ze hebben geen eigen auto, doen veel per fiets of met het openbaar vervoer, en gebruiken af en toe een cambio. Ze zijn daar echt overtuigd mee bezig.

“Als 20% van de onderbezette woningen in Vlaanderen via samenhuizen gedeeld werd met andere bewoners, zou dit de nood aan 300.000 extra wooneenheden tegen 2030 oplossen.” Concreet denk ik dan aan de dochter van vrienden die architect wordt en er vol vuur naar streeft om oude gebouwen in Brussel om te toveren tot woongemeenschappen. En dan heeft ze het niet over lofts of serviceflats, maar over samenhuizen (co-housing). Elk huishouden heeft privéruimte, maar een deel van de woonfuncties zijn gemeenschappelijk.

“Repair Cafés kunnen tot 70% van defecte toestellen een tweede leven geven.” In het Nederlands: herstelcafés, bijeenkomsten om spullen te herstellen.  Dit gaat verder dan ze naar het kringloopcentrum brengen, het is ook samenwerken, leren van elkaar, gezelligheid creëren. Dat soort bijeenkomsten zijn momenteel populair en uitgedacht door het Netwerk Bewust Verbruiken (intussen herdoopt tot ‘De Transformisten’), wat ruim 20 jaar geleden opgestart is door enkele enthousiaste jonge vrouwen. Het doet deugd te zien hoe dankzij hun initiatief méér mogelijk is dan 20 jaar terug. Het heeft met de tijdsgeest te maken, mensen willen iets concreets doen voor de planeet, het klimaat, de biodiversiteit.

Tot slot wil ik stilstaan bij de nood om bemind te worden. Ook daar heeft de aarde nood aan. Voor ons is het niet eens moeilijk om dat te doen:  We gingen gisteren op stap een heerlijke wandeling in de natuur. We zaten in de zon op een bank, namen tijd om met elkaar te praten. Maar ook om rond te kijken, te genieten van die prachtige herfstkleuren, te houden van die natuur. Dat was goed. Ik kan het jullie aanraden. Ga er naartoe, neem iemand mee en je zal zien: terwijl je geniet van die wonderlijke omgeving, zal er ook verbondenheid komen met die metgezel.

Jan

Encounter Vlaanderen organiseert webinars, ervarings-weekends en workshops voor koppels. Op zo’n weekend gaan we op zoek naar die klik van het begin. We helpen jullie door je een nieuwe manier van communiceren aan te bieden die zeer effectief is. Verschillende thema’s komen aan bod. Geef opnieuw richting aan jouw relatie, júllie relatie! Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Je hoeft niets in een groep te doen. Er zijn geen therapeuten. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet.

Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.

Blog volgen