teder

Ik heb je lief, zei ik.
O ja? vroeg je.
Ja, zei ik.
Je bent mijn 
liefhebberij.

Geert De Kockere

Lieve Jan,

We zijn goed bezig 🙂 . Ik voel me dankbaar, warm, genietend. Ik hou wel van kleine tedere gebaren zoals je hand in mijn nek daarnet… De zon, de warmte geeft me vrijheid. Ik voel me genoeglijk in mijn vel en kan me koesteren in de warmte, in jouw tederheid. Ik ben blij met ons pad dat kronkelend verder loopt. Het zit hem in de beweging. Natuurlijk kan alles altijd beter. Kijkend naar mezelf kan ik onrustig worden. Ik ben niet zo spontaan in het tonen van mijn affectie. Ik weet dat jij al wel eens stiekem hoopt meer te ontvangen. Jij klaagt dan, dat je jezelf soms een bedelaar voelt. Dan schaam ik me en voel onrust, angst en onvermogen. Maar in deze zomertijd gaat het fijn tussen ons.

Tederheid dat is lief zijn. Ik verlang er zeker naar om dat vrij te laten stromen, dat de hindernissen binnen in me, opgeruimd zouden zijn…Ik leer nog steeds met vallen en opstaan. De taal van tederheid heeft tijd en ruimte nodig. Wat helpt me om aandachtiger, tederder, vindingrijker, vrijer te zijn? Die vier woorden hangen aan elkaar, vrijheid speelt een centrale rol. Vrij zijn van de to do’s in mijn hoofd. Loslaten dus, want zorgen zullen er altijd zijn. Het leven is nu eenmaal nooit perfect. Loslaten is een bewust proces, maar al te vaak loop ik je gedachteloos voorbij, opgeslorpt door de dingen in mijn hoofd. Een ander aspect van vrijheid is bewust stilstaan bij mijn verlangen (en dat volgen). Vrijer wordt ik ook door te ontvangen, dat streeltje écht te voelen.Dat maakt me zachter warm en als vanzelf lukt het dan makkelijker, zeg maar natuurlijker, om te geven. Als jij verzucht: “Oh Leen ik zie je graag!” out of the blue wanneer ik sta te koken, dan ontvang ik verwonderd. Binnen in mij verwarmt de verwondering me en voel ik me blij worden. Het is als een vlinderkusje, een kriebeltje dat ik koester en wil terug geven. Vrijer wordt ik ook door er woorden aan te geven, erover te praten, te schrijven, te lezen. Maar bovenal zie ik het als een geven en ontvangen, een voortdurende beweging waarbij we onszelf voeden.

Misschien klinkt dit alles te zweverig, het zit hem tenslotte in het doen! Die kus bij het ontbijt, de bloemen op de tafel, dat kneepje in mijn hand, het gedicht, de foto die je toont, de zachte blik in je ogen. Dat alles steeds opnieuw. Daar bewust voor kiezen helpt me nog het meest. Dat is het eerste dominosteentje dat valt. Ik weet dat je vaak op mijn streeltje wacht. Ik ben blij met je geduld.

liefs

Leen

Liefst Leen,

“Hoe teder ben ik naar jou toe?” dat is de eerste gedachte die door mijn hoofd flitst bij deze vraag. Er hangt een licht gevoel van onzekerheid aan vast. Is het wel genoeg? Doe ik het goed? Hoe zit het met die mildheid en vrijheid in mijn tederheid? Ik stel mezelf gerust, denkend aan de keren dat ik over je kopje streel, jou zeg dat je er goed uitziet en me daarbij fier voel, we samen een warm gesprek voeren.

Er is vertrouwen bij mij en jou, dat we de weg naar elkaar toe kennen én hem bewandelen, genietend blij met onze relatie. Maar toch ook het verlangen uitspreken naar meer van dit. “Zolang het nog kan.” voeg ik er op zondag aan toe. Een zondag vol overlijdensberichten van bekende academici en naamloze burgers gedood bij de zoveelste beschieting. Een vervuld leven, een losgerukt leven… altijd is er verdriet, gemis en rouw bij de nabestaanden. Leven en liefhebben stel je beter niet uit, maar toch doe ik dat geregeld. Dan onderdruk ik mijn goesting om jou vast te pakken, of zit ik stil en teruggetrokken aan de ontbijttafel, of heb mijn agenda weer eens zo vol gepropt dat er geen tijd of energie overblijft voor “ons”. De enige manier om dat te doorbreken is: het beseffen en actie ondernemen. De slinger een duw geven in de goede richting. Ik laat me dan wakker schudden door slogans als “Liefde is een werkwoord” of “Beminnen is beslissen” En gelukkig, gelukkig… is er het diepe besef dat jij hetzelfde wilt voor ons. Nu de ene dan de andere neemt initiatief om de stap te zetten. Zo komen we elkaar tegemoet en dat is goed.

Liefs

Jan

Verbonden en toch vrij leven met je partner.

Een goede relatie heeft een goede communicatie tussen jullie samen nodig. Dat vraagt inzet en lef om fris naar je opvattingen en gedrag te kijken en je open te stellen. We vinden het allemaal belangrijk te investeren in een opleiding,in opvoeding, in wonen, dus waarom niet investeren in een goede relatie?

Tijd is wat een stabiele relatie nodig heeft. We bieden je die kans in een heel weekend
dat gericht is op jullie communicatie en jouw persoonlijke ontwikkeling. Geef
richting aan jouw relatie, júllie relatie!

Encounter organiseert weekends en workshops voor koppels. De opzet is simpel:
• Je luistert naar een presentatie over een onderwerp dat de weekendbegeleiders
geven
• Je schrijft je gedachten, gevoelens en inzichten over dit onderwerp op
• Die inzichten deel je met partner. Je kiest zelf wat je vertelt; er zijn geen
verplichtingen. Je hoeft niet in de groep te delen.

Verschillende thema’s komen aan bod. Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet. Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’.

Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.,