zoeken

Leen: We moeten onze boeking voor Madrid nog doen… We moeten nog die tekst afmaken… We moeten… Dat zinnetje ‘We moeten’ floept regelmatig uit mijn mond. Helaas is dat zinnetje ook vaak de oorzaak van kilte en spanning tussen ons. Reden genoeg om eens te gaan schrijven!

Jan: Dat zinnetje, wat doet dat met mij? Het interpelleert me in ieder geval. Soms ervaar ik het als een wakker schudden maar meestal komt het over als een tot de orde roepen. Dan voel ik me betrapt. Ik faal hier want ik heb iets beloofd en nog niet gedaan.

Leen: Mijn lijstje to do’s zit in mijn hoofd. De drijfveer is niet ver te zoeken. Ik wil graag iemand zijn, gezien worden! Ik ben onzeker en van daaruit wil ik goed, grondig en op tijd voorbereid zijn! Ik kan dat niet alleen en heb jou nodig. Dat maakt me onrustig want ik ben niet graag afhankelijk. Het frustreert me en ik zie me dan ook regelrecht met jou in concurrentie gaan. Ik ben beter! Ik ken het schema van onze kinderen! Ik lees tenminste de mails! Ik onthoud de verjaardag van mijn moeder! Allemaal niet zo fraaie flitsgedachten, het schaamrood kleurt mijn wangen nu ik ze opschrijf…

Jan: Als jij zegt ‘We moeten…’ dan voel ik me betrapt. Er is angst voor afgang, het voelt als slechte cijfers op mijn rapport. Ik voel zelfs angst voor straf in de vorm van afstand en bozigheid tussen ons. Naast angst voel ik kwaadheid. ‘Alsof ik dat niet weet, maar er zijn dringender to do’s op mijn lijstje,’ bedenk ik dan in mezelf.

Wat zie ik me doen? Ik reageer rustig, aftastend, sussend. ‘Waar gaat het juist over?’ ‘Er is nog tijd…’ of ‘Ik ben eraan aan het denken.’ Dat zijn mijn woorden maar uit mijn toon of lichaamstaal blijkt mijn boosheid of angst wel. Dan klink ik geërgerd of mat en vermoeid. Soms flap ik het er ook uit: ‘Zal ik jou mijn agenda eens tonen?’ of ‘Ik voel me gestresseerd, ik wil nu even iets rustigs doen!’

Leen: Als jij zulke dingen zegt begint het vanbinnen te sudderen van verontwaardiging. Ik vind mezelf al zo geduldig! Ik vraag dat echt niet zomaar! De flitsgedachten van verontwaardiging stapelen zich op: natuurlijk weet je niet waarover het gaat! Ik ben jouw secretaresse niet! De stoom komt uit mijn oren. Mijn lichaamstaal spreekt boekdelen. Ik ben koud en boos!

Jan: Meestal zeg ik echter niets en trek ik me terug in de tuin. Maar die tuin brengt me op dat moment geen rust. Mijn plezier in het alleen bezig zijn met mijn handen is verprutst omdat de verbondenheid tussen ons helemaal zoek is. Soms ga ik mokkend aan de pc of aan de vergadertafel zitten, om er een tekst uit te wringen of te proberen vergaderen. Vaak moeizaam omdat de sfeer tussen ons beneden vriespunt zit. Waar zit de kwetsuur? Ik word beknot. Ik wil toch graag zelf bepalen wat ik wanneer doe.

Leen: Dikwijls komt jouw reactie ‘Je hoeft me niet te commanderen’ als een koude douche. Steevast voel ik me in de rol van eisende, kijvende vrouw geduwd. Ik zie onze droom van samen werken aan een betere wereld al aan diggelen gaan. Mijn beste maatje zegt dat ik een zeur ben en misschien ben ik dat wel. Ik heb op zo’n moment twee stemmetjes in mijn hoofd. Het ene roept verontwaardigd: ‘Neem nu toch eens je verantwoordelijkheid op!’ Het andere fluistert: ‘Jan, zie me nu toch, help me, ik heb je nodig!’

Mijn onzekerheid maakt dat ik me goed wil voorbereiden. Ik wil weten waarover ik praat, inzicht verwerven. Ik heb daar veel tijd voor nodig, tijd en structuur. De ‘We’ in mijn zinnetje is er omdat ik de dingen niet alleen kan. Als jij niet beweegt, de dingen naar mijn gevoel op hun beloop laat, word ik onrustig. Ik weet ondertussen wel dat je een ander ritme hebt en probeer daar ook rekening mee te houden, maar binnen in me borrelt en gist de onrust. Tot die eruit floept in dat zinnetje ‘We moeten…’

Jan: De angst jouw liefde te verliezen is ook een kwetsuur. Het voelt alsof de banden van de liefde tussen ons beginnen te rafelen door dat ‘We moeten’. Want ik interpreteer het als een ‘jij moet, want anders…’ Ik voel wanhoop en onmacht. Jij maakt aanspraak op tijd die er niet is! Ik voel me opstandig. Denk: ‘Is dit nu het leven waar ik voor kies?’ Ik wil voor mezelf kunnen kiezen, dingen doen die bijdragen aan mijn welbevinden en geluk!

Leen: Eerlijk is eerlijk! We hebben al veel geleerd. Net omdat we gedwongen zijn in ons engagement veel samen te werken. Maar ook dankzij het schrijven naar en communiceren met elkaar via onze schriftjes. De trage wegen van de dialoog, ze zijn er! Soms zijn ze een beetje vergeten en verscholen, soms botsen we op onkruid en netels. Maar gaandeweg wordt de dialoog tussen ons steeds rijker en voller.

De eerste stap is er al. Ik ben me meer en meer bewust van dat zinnetje. Het sudderen dat erbij hoort probeer ik te ontmijnen. Ik zoek naarstig naar andere ‘zinnetjes.’ Ik probeer het met een vraag: ‘Denk je dat we tijd hebben voor?’ is tot nu toe mijn beste versie. Er is voor mij/ons nog een lange weg te gaan, maar ik troost me met de gedachte dat het pad en onderweg blijven onze opdracht is.

Verbonden en toch vrij leven met je partner.

Een goede relatie heeft een goede communicatie tussen jullie samen nodig. Dat vraagt inzet en lef om fris naar je opvattingen en gedrag te kijken en je open te stellen. We vinden het allemaal belangrijk te investeren in een opleiding, in opvoeding, in wonen, dus waarom niet investeren in een goede relatie?

Tijd is wat een stabiele relatie nodig heeft. We bieden je die kans in een heel weekend dat gericht is op jullie communicatie en jouw persoonlijke ontwikkeling. Geef richting aan jouw relatie, júllie relatie!

Encounter organiseert weekends en workshops voor koppels. De opzet is simpel:
• Je luistert naar een presentatie over een onderwerp dat de weekendbegeleiders
geven
• Je schrijft je gedachten, gevoelens en inzichten over dit onderwerp op
• Die inzichten deel je met partner. Je kiest zelf wat je vertelt; er zijn geen
verplichtingen. Je hoeft niet in de groep te delen.

Verschillende thema’s komen aan bod. Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet. Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’.

Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.