R.E.S.P.E.C.T.

Maakt het morgen wat uit… als de avocado’s te stevig waren om vanavond in plakjes te snijden voor de salade? Maakt het morgen iets uit dat de vaatwasser niet is ingeladen zoals jij dat zou doen? Wat als je favoriete katoenen trui op hoge temperatuur is gedroogd met de badhanddoeken? Maakt dat morgen wat uit?

Mensen hunkeren naar respect!

Mary Frances: Tom helpt graag en als hij de laatste is die het licht uitdoet, is de afwas opgeruimd en de koffie klaar voor de ochtend. Zoals de meeste mensen hunkert hij naar waardering en erkenning, een simpel ‘Dankjewel’. Daarmee vertel ik Tom: ‘Ik geloof in je. Ik steun je,’ laat ik hem weten dat hij capabel en bekwaam is als echtgenoot en vader.

Als Tom avocado’s gaat halen, maakt het dan morgen uit of ze keihard zijn? Absoluut niet. Ik heb van mijn sarcastische opmerkingen geleerd dat een goede vuistregel is: als het er morgen niet toe doet, is het vandaag geen kritische opmerking waard.

Tom, en mannen in het algemeen, zijn emotioneel kwetsbaarder dan we ons realiseren. Een ontkenning van Tom’s bekwaamheid in het uitkiezen van groenten is een grote zaak -vooral als achteraf blijkt dat hij meerdere avocado’s heeft gecontroleerd om de allerbeste te vinden. Mijn kritische opmerking kan overkomen als een schot voor de boeg en ons in de boksring doen belanden.
Tom: Anderzijds, dat ik een trui twee maten deed krimpen had blijvende gevolgen. Een paar dagen later bedankte Mary Frances me dat ik had geholpen met de was en verzekerde me dat de trui geen probleem was. Maar nu vraag ik het toch altijd voordat ik haar kleren in de droger stop.

Vijfendertig jaar geleden stelde de kleuterjuf van onze zoon aan Mary Frances voor om nog een jaar te wachten voordat hij naar de basisschool zou gaan. Hij was laat in de zomer jarig. Die avond bracht Mary Frances het onderwerp bij me ter sprake en ik werd onmiddellijk defensief. Ik was immers net na mijn vijfde verjaardag naar de basisschool gegaan en dat ging prima!

Mary Frances liet mijn defensieve uitbarsting passeren en las een goed gedocumenteerd onderzoeksartikel. Ze wachtte tot het volgende weekend om het onderwerp weer ter sprake te brengen, toen we genoeg tijd hadden om te praten. Ze deelde het artikel met me en we bespraken de problemen met sociale volwassenheid bij jongens die jong zijn voor hun klas. Het artikel en haar vriendelijke toon openden mijn ogen. Ik begon me zelfs af te vragen hoe het zou zijn geweest als ik een jaartje later aan het basisonderwijs begonnen was.

Door de pauzeknop in te drukken, kreeg ik de tijd om af te koelen en na te denken. Dit onderwerp ging niet over mij en mijn capaciteiten. Het ging over het beste willen voor onze zoon. Mary Frances gaf me het voordeel van de twijfel. Ze gaf me ook haar geduld en tijd om dit onderwerp te benaderen. Ik voelde me gerespecteerd en voelde haar vertrouwen in mijn capaciteiten als echtgenoot en vader. Ik herinner me dat gesprek alsof het gisteren was!
R-E-S-P-E-C-T

Mary Frances: Als het er morgen niet toe doet, is het vandaag geen conflict waard! Aan de andere kant, als het blijvende gevolgen heeft, getuigt een beetje geduld en tederheid van groot respect en vertrouwen. Aretha Franklin spelt het duidelijk en simpel: “R-E-S-P-E-C-T”

met dank aan thecouplespost