Loslaten

Liefste Leen,

Ik denk spontaan aan precies 2 jaar geleden, toen ik de kans zag om op het werk niet langer eindverantwoordelijke te zijn, “een stap terug te zetten” zoals dat heet. Sindsdien help ik groepen en gemeenten om samentuinen en voedselbossen aan te leggen. Het is een blije terugkeer naar het begin van mijn carrière, dat waren ook boomkwekerijtjes, velden en moestuinen van gewone mensen in Congo en Zimbabwe. Geregeld vraagt men me of dat niet moeilijk loslaten is en vanwaar de beslissing? Ik antwoord dan dat het na 13 jaar tijd voor verandering was en dat ik me de toch grote verantwoordelijkheid niet zag volhouden tot mijn pensioen. Ik voel me blij met de positieve keuze en geniet volop van het werk. Mijn punt is: loslaten hoeft niet aan te voelen als verlies, het kan ook een positieve keuze zijn tussen de opties die overblijven.

Het “niet kunnen volhouden” beperkt wel degelijk mijn opties en daar zit een valkuil bij. De gedachte: “Het hoort bij het oud worden”, maakt dat ik geregeld denk: “Pff, laat maar, ik pas.” Dan kruip ik in de sofa in plaats van mijn vrijwilligerswerk ter harte te nemen, neem de auto in plaats van de fiets, zet niet die stap naar jou met een knuffel of de vraag om te vrijen. Als ik me dan zo bezig zie wordt ik triest en een beetje gelaten. Bang dat ik stilletjes ga wegdeemsteren, doelloos en zonder energie of levenslust. Bang dat loslaten uitmondt in “geen perspectief”. Gelukkig zijn er dan grote voorbeelden zoals Jane Goodall die het op hoge leeftijd actief bezig blijft met haar droom en levenswerk. Gelukkig ben jij er, die me aanport met de vraag “wat zijn jouw plannen vandaag?” of me gewoonweg zegt: “Jan, we moeten schrijven voor de blog.” Bij deze.

liefs

Jan

Lieve Jan,

Door het opnieuw tijdelijk voltijds werken is mijn leven plots zo overvol geworden. Het is alsof ik van het ene uiteinde: tijd teveel naar het andere uiteinde tijd tekort ben gegaan. Nog een maandje, flitst het door mijn hoofd. Maar ook die gedachte maakt me onrustig. Want, wat zal ik dan aanvangen met die tijd? Het is het niet weten wat de toekomst brengt, het controle willen hebben, dat me parten speelt. Op zich is dat tegenstrijdig, want het is net het onverwachte, het niet (helemaal) weten wat de dag me brengt, waar ik van hou in mijn job. Daarachter zit natuurlijk de zekerheid van mijn kennis en ervaring waaruit ik kan putten. Het creatief en flexibel gebruik maken van wat ik in huis heb. Dat geeft me voldoening en eigenwaarde.

Waar ik nu last van heb is het tijdsgebrek om dat “thuisstuk” van mijn leven te verzorgen. Letterlijk is dat de was en de plas en een afwezige poetshulp. Ik zie me voortdurend taken opschuiven, delegeren, afhaspelen. Belangrijker zijn de banden met kinderen, ouders, vrienden. Hier uit het tijdsgebrek zich in gebrek aan energie en het verlangen om zelf eens “verzorgd” te worden. “Waarom moet ik altijd contact zoeken?” verzucht ik wel eens. Maar dat is misschien niet helemaal eerlijk want ben ik niet diegene die op haar vrijheid en zelfstandigheid staat?

Het leven zou misschien wel makkelijker zijn zonder mijn zelf opgelegde perfectie.(loslaten dus) Of er nu veel tijd of weinig tijd is, zal dat stemmetje in mij ooit genadig zijn? Wat heb ik daarvoor nodig? Met mijn ziel leven, maar wat is dat precies? Ik denk wat meer “mindfull” zijn. (rust, aanvaarding, breder perspectief) De relativiteit van de dingen beseffen en kiezen natuurlijk. Kiezen om op zondag brieven naar jou te schrijven. Dat helpt me altijd om te zakken, te voelen. Verbinding met mezelf en die krijg ik in, door, dankzij de verbinding met mensen, mijn geliefden en in de eerste plaats, jij mijn compagnon de route.

liefs

Leen

Verbonden en toch vrij leven met je partner.

Een goede relatie heeft een goede communicatie tussen jullie samen nodig. Dat vraagt inzet en lef om fris naar je opvattingen en gedrag te kijken en je open te stellen. We vinden het allemaal belangrijk te investeren in een opleiding, in opvoeding, in wonen, dus waarom niet investeren in een goede relatie?

Tijd is wat een stabiele relatie nodig heeft. We bieden je die kans in een heel weekend dat gericht is op jullie communicatie en jouw persoonlijke ontwikkeling. Geef richting aan jouw relatie, júllie relatie!

Encounter organiseert weekends en workshops voor koppels. De opzet is simpel:
• Je luistert naar een presentatie over een onderwerp dat de weekendbegeleiders
geven
• Je schrijft je gedachten, gevoelens en inzichten over dit onderwerp op
• Die inzichten deel je met partner. Je kiest zelf wat je vertelt; er zijn geen
verplichtingen. Je hoeft niet in de groep te delen.

Verschillende thema’s komen aan bod. Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet. Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek alvast een weekend van ‘Samen naar meer’.

Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.