Op de vraag of Frank en ik mee wilden naar Rome voor de Light House Convention antwoordden wij niet onmiddellijk ‘Ja!’ Wij hadden onze twijfels, aarzelingen. Wat zou dat kosten? Past dat binnen ons drukke leven? Het laatste weekend van het paasverlof willen we misschien liever in rust met de kinderen doorbrengen? Wat hebben wij daar eigenlijk aan? Maar ook: wat hebben wij daar te betekenen? Die vraag werd dus onderworpen aan een grondige kosten-baten analyse. Maar we gingen, en daar hebben we nog geen minuut spijt van gehad!
Wij doken in een weekend dat in 20 presentaties(!) ons regelrecht leidde naar de essentie van Encounter, van ons weekend, van onze relatie en onze liefde… in de wereld zoals we die vandaag zien. Wij hadden vermoed dat we een probleemanalyse gepresenteerd zouden krijgen: wat zijn de uitdagingen waar Encounter World Wide voor staat, en hoe gaan we dat aanpakken. Niets was minder waar. Wij werden door Josico en Suzanna samen met de Filipijnse priester Jun bij ons nekvel gepakt. Van moment één was duidelijk dat wij niet zouden reflecteren op Encounter, maar dat we op een meedogenloos liefdevolle manier zouden kijken naar:
*Wat is waardevol voor mij? *Hoeveel waarde hecht ik aan vrijheid, autonomie en mijn individuele noden? *Hoe pas jij, mijn liefste daarin? *Hoe past Encounter daarin? *Welke kosten-baten analyse maak ik ten aanzien van onze Liefde, onze verbinding en hoe weerspiegelt zich dat in de keuzes die wij maken in ons leven?
Elke goede film kent zijn plottwist, ook dit weekend. Want wij werden vrij duidelijk geconfronteerd met The Liquid Society, de Vloeibare Samenleving waarin vormen, keuzes, waarden en normen zich vloeiend aanpassen aan de veranderende persoonlijke noden, wensen, verlangens. Dat doe ik ook in mijn relatie met Frank en ook in ons engagement. Hoe vaak heb ik me de afgelopen jaren niet de vraag gesteld: levert het mij nog (genoeg) op, heb ik er nog wat aan, zou ik niet liever stoppen? Je leest het goed: ‘ik’ staat centraal in deze bedenkingen. Ik was effectief gechoqueerd toen ik me realiseerde dat mijn referentiepunt voor alles wat ik doe ‘ik’ is. En de keuze om Frank lief te hebben, wordt daaraan afgetoetst. Misdadig is dat niet, maar wél oh zo arm! Wie ik ben, wie Frank is, wat hij heeft gerealiseerd, wat ik heb opgebouwd, daar hebben wij zeker onze eigen individuele bijdrage in geleverd… maar wat is ons allemaal zomaar in de schoot gevallen? Is onze liefde helemaal door onszelf individueel vormgegeven of… werd deze al vanaf onze eerste ontmoeting gedragen door iets wat zoveel groter is, Een Goddelijke interventie zowaar. Wij voelden dat dààr, in Rome, op een doodgewone zaterdag. Liefde, onze liefde werd ons ooit gegeven en wij hebben daar zorg voor gedragen, nu al 24 jaar. Voor mij voelde dat als ‘een heilige ruimte’ betreden. Ik was daar eigenlijk niet op voorbereid. Frank zag het ook niet aankomen.
En dan brengt me dat bij het thema van die conventie: Dare to Love. Durf ik liefhebben, durf ik hopen dat mijn liefde voor Frank van betekenis is in de wereld waarin ik leef. Durft Frank geloven dat hij openlijk mag spreken over zijn liefde voor mij en daardoor anderen ‘aansteken’. Ik voelde me hierin heel kwetsbaar, en ik vind er nu ter plekke een nieuw woord voor uit ‘raakbaar’… ik kan me heel veilig verschansen achter cynisme, of ik kan mezelf en mijn liefde voor Frank relativeren, da’s ook
heel safe.
Ik schreef tijdens dat weekend naar een Baskisch koppel: ‘Ware geliefden die op weg gaan als helden, blote helden, zonder zwaard, noch harnas, met enkel hun hart raakbaar en open’
Ik werd ook geraakt tijdens het weekend toen ik aan Frank schreef: ‘Lieveke, onze verbinding, ons samenleven is mijn kader. Ik ben zo blij voor dit weekend omdat ik hier voor ’t eerst mag voelen dat ‘u in mijn centrum plaatsen’ geen zaak van discipline is, maar een diep verlangen. Geen to do die ik in de gaten moet houden. Onze relatie is geen kamerplant die af en toe een geut water nodig heeft. Het is een régenwoud waarin en waaruit alles groeit.
De samenleving waarin wij leven, die ‘Liquid Society’, verleidt mij om liefde, verantwoordelijkheid en engagement naar elkaar en binnen Encounter af te meten aan de kosten-baten. Dare to Love betekent dat ik mijn keuze voor Frank, mijn liefde voor hem durf naar waarde schatten, durf benoemen, durf zichtbaar en tastbaar maken. Dat ik durf hopen en me daarin durf riskeren. Durf te hopen dat verbindingen, relaties, liefde de lijm van onze wereld zijn.
Onze zorgvuldig overwogen deelname aan de conventie zette ons op onze kop!
Die wereld ziet prachtig uit zo ondersteboven!
Verbonden en toch vrij leven met je partner. Een goede relatie heeft een goede communicatie tussen jullie samen nodig. Dat vraagt inzet en lef om fris naar je opvattingen en gedrag te kijken en je open te stellen. We vinden het allemaal belangrijk te investeren in een opleiding, in opvoeding, in wonen, dus waarom niet investeren in een goede relatie? Tijd is wat een stabiele relatie nodig heeft. We bieden je die kans in een heel weekend dat gericht is op jullie communicatie en jouw persoonlijke ontwikkeling. Geef richting aan jouw relatie, júllie relatie! Encounter organiseert weekends en workshops voor koppels. De opzet is simpel: Je luistert naar een presentatie over een onderwerp dat de weekendbegeleiders geven; Je schrijft je gedachten, gevoelens en inzichten over dit onderwerp op en die inzichten deel je met partner. Verschillende thema’s komen aan bod. Voel je vrij, los van de sleur en verbonden met elkaar. Het weekend doe je écht samen. Een beproefd concept dat zeer effectief is en jullie op het spoor van verbondenheid zet. Zin in meer? Neem een kijkje op de website en boek een weekend van ‘Samen naar meer’. Naast weekends voor koppels vind je er ook een specifiek aanbod voor jongeren.
Wat een prachtig, liefdevol relaas, ’t heeft mij diep ontroerd!
LikeLike